سال ۲۰۰۷ برای ایالات‌متحده سال خوبی نبود. در اواخر این سال، بحرانی بزرگ درست مثل یک صاعقه به اقتصاد این کشور ضربه‌ای وارد کرد که هنوز پس از یازده سال، اثراتش را می‌توان دید. بحرانی موسوم به «رکود بزرگ سال ۲۰۰۸» (The Great Recession).

امروزه «بهره‌وری» و کارآیی ارزشمندترین جایگاه را نزد مدیران دارد و همه در جست‌وجوی کارآیی بیشتر و اثربخشی فزون‌ترند و تمامی تلاش‌های مدیران در همین راستا شکل می‌گیرد تا ثبات سازمان را در دنیای پر از رقابت امروز تضمین کنند.

پروژه تحقیقاتی اخیر گروه مشاوره بوستون، دوره تصدی مدیر عاملی را در همه جنبه‌ها و حرکت به سمت چنین الگوریتمی تحلیل کرده است. این پروژه بیش ار ۴۵۰ مدیر عامل را در آمریکا و کانادا طی سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ مورد بررسی و نظرسنجی قرار داده است. این بررسی استفاده از هوش مصنوعی را دربرگرفته و شامل مصاحبه‌های عمیق با ۱۴ مدیر عامل برجسته و اعضای هیات مدیره می‌شود.

هرآنچه که در سازمان رخ می‌دهد، به ندرت از تغییر در رهبری ارشد سازمان مهم‌تر است. با توجه به سرشت نقش رهبر در سازمان، فعال بودن یا سکون یک رهبر ارشد جدید، به شکل مهمی بر روند کسب‌وکار تاثیر خواهد گذاشت و سبب بهبود یا بدتر شدن آن خواهد شد. با این حال و با وجود ریسک‌های بالای مربوط به این جایگاه، معمولا آمادگی رهبران سازمانی برای گذار به نقش‌های جدید، کمتر از اندازه لازم است (یا در دوران گذار، پشتیبانی کافی از آن‌ها صورت نمی‌گیرد).

در سلسله مقالات هفته‌های گذشته اشاره کردیم که مدیران‌عامل با کمیابی شدیدی از سوی «زمان» روبه‌رو هستند. برای یک مدیرعامل هرگز زمان کافی برای رسیدگی به همه امور وجود ندارد. مطالعه ما در سال ۲۰۰۶ روی مدیران‌عامل شامل چندین یافته مهم بود که در دو مقاله قبل به تعدادی از آن‌ها اشاره شد. در مقاله پیش‌رو و در بخش پایانی به چند مورد دیگر خواهیم پرداخت. امید است دلالت‌های این یافته‌ها موجب استفاده کارآتر از زمان توسط مدیران‌عامل شود.

گاهی اوقات پیچیدگی‌های زیادی در زندگی انسان و دنیای پیرامون رخ می‌دهد، طوری که توان تمرکز از فرد سلب می‌شود. زمانی که پشت میزتان می‌نشینید و احساس پریشانی و حواس‌پرتی می‌کنید چه اقداماتی باید انجام دهید؟ ابتدا سعی کنید بفهمید دلیل حواس‌پرتی چیست، مثلا تلفنی که دائم زنگ می‌خورد یا پیام‌هایی که از توئیتر دریافت می‌شود.

خودشیفته‌ها کسانی هستند که به دلیل نیاز شدیدی که به جلب توجه مردم دارند، ممکن است موجب رنجش و ناراحتی دیگران شوند؛ ولی به گفته پژوهشگران،به رغم عصبانی کردن مردم، خودشیفته‌ها احتمالا افراد موفقی هستند.

هیچ‌کس از اشتباه کردن خوشش نمی‌آید. ما را شرمنده می‌کند، باعث خشم و نومیدی می‌شود و بعید است کسی در دنیا باشد که از چنین احساساتی خوشش بیاید، اما اشتباه کردن همیشه نتیجه بدی به همراه ندارد. شاید هم گاهی به نفع ما تمام شود.

مدیران‌عامل با کمیابی شدیدی از سوی یک منبع روبه‌رو هستند و آن منبع «زمان» است. هرگز زمان کافی برای انجام همه اموری که یک مدیرعامل در برابر آن‌ها مسوول است وجود ندارد. با وجود این، مدیران‌عامل در قبال «همه» امور سازمان‌شان پاسخگو باقی می‌مانند.

همه ما می‌توانیم هر چیزی را مدیریت و رهبری کنیم، این موقعیت‌ها تنها برای افرادی که در چنین مقام‌هایی قرار دارند، نیستند. به شخصه تصور می‌کنم مدیر یا رهبر بودن صرفا یک اسم است، همه ما می‌توانیم هر یک از این دو کلمه را برای مدیریت و رهبری زمان‌های مختلف در مواقع گوناگون به کار گیریم.

فروش و تبلیغات در دنیای شگفت انگیز تجارت، تدوین برنامه استراتژی فروش با هدف افزایش سهم بازار و دستیابی هرچه سریع‌تر به آرمان‌های مطلوب سازمانی همواره یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها و نگرانی‌های مدیران در سطوح مختلف کسب و کار به شمار می‌رود. گویا بازی حفظ مشتریان وفادار و جذب و ترغیب مشتریان رقیب به سوی باشگاه مشتریان خود، هیچ نقطه پایانی ندارد.

در فرهنگ لغات مدیریت، مدیر عامل مثال کاملی از رهبری سازمانی است. اما در کمال شگفتی اطلاعات اندکی در مورد این نقش منحصربه‌فرد وجود دارد. گرچه مدیران عامل قدرت نهایی در شرکت‌هایشان هستند، اما نسبت به سایرین با چالش‌ها و محدودیت‌های بسیاری مواجهند.

وقتی اسم خلاقیت در کار به میان می‌آید، تقریبا توجه اکثر شنوندگان را به خود جلب می‌کند. اما وقتی به اطراف‌مان نگاه می‌کنیم، کمتر کسی را می‌بینیم که حقیقتا فعالیتی خلاقانه انجام دهد یا به عبارت دیگر، فعالیت‌هایش را خلاقانه‌تر انجام دهد.

نوآوری و رهبری سازمانی همواره به‌شدت به یکدیگر مرتبط بوده‌اند. به عنوان مثال، وقتی وارن جانسون اولین ترموستات الکتریکی را در سال ۱۸۸۵ توسعه داد، منجر به توسعه شرکت جانسون کنترلز (Johnson Controls) شد که یک شرکت موفق در زمینه نوآوری بوده است.

خیلی‌ها هستند که که به‌دلیل داشتن اهداف و خواسته‌های محدود و کوتاه‌مدت، اغلب اوقات در حال درجا زدن و عقب افتادن از دیگران هستند درحالی‌که اگر چشم‌انداز‌های بلندمدت و بلند نظرانه‌ای را دنبال کنند به‌طور حتم موفق‌تر خواهند بود.