عوارض "ایبوپروفن" چیست؟
مصرف بی‌رویه داروها همیشه باعث بروز عوارضی در بدن می‌شود."ایبوپروفن" دارویی است که برای تسکین علایم رماتیسمی، قاعدگی‌های دردناک، تب‌بر و ضددرد به کار برده می‌شود...
کد خبر :
۲۵۱۸۵
بازدید :
۱۳۸۱۵۴
موارد مصرف ایبوپروفن
ایبوپروفن داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است. این دارو موجب کاهش تعداد هورمون‌های ملتهب کننده و دردناک در بدن می‌شود. ایبوپروفن برای کاهش تب، بهبود درد یا التهابی که توسط شرایط مختلفی از جمله سردرد ، دندان درد ، کمردرد، آرتریت، گرفتگی عضلات در هنگام قاعدگی زنان ، یا جراحت‌های خفیف ایجاد شده باشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این دارو آن قسمت از تولیدات بدن را که شامل مواد طبیعی خاصی بوده و باعث التهاب در بدن می‌شوند، مسدود می‌کند. اثر آن باعث کاهش ورم، درد و یا تب می‌شود. چنانچه دارای شرایط مزمنی هستید و در حال حاضر نیز تحت درمان با دارو‌های خاصی قرار دارید، قبل از استفاده از آن با پزشک خود مشورت کنید که اگر درمان‌های غیر دارویی دیگری برای شرایط شما وجود داشته و یا دارو‌های مناسب دیگری برای تجویز وجود دارد، از آن استفاده کنید.
روش استفاده از ایبوپروفن
اگر از محصولات دارویی بدون نسخه استفاده می‌کنید، همه دستورات آن محصول را که بر روی جعبه درج شده است، قبل از مصرف به دقت بخوانید. اگر پزشک این دارو را تجویز کرده است، راهنمای دارویی ارائه شده توسط دکتر دارو ساز را قبل از مصرف بخوانید؛ چنانچه هر گونه پرسشی در این مورد داشتید، با پزشک یا دارو ساز در میان بگذارید.
این دارو را معمولا هر ۶ - ۴ ساعت یکبار مصرف می‌کنند، دارو را با یک لیوان پر از آب مصرف کنید. (البته اگر پزشک دستور دیگری برای مصرف آن نداده باشد). حداقل تا ۱۰ دقیقه پس از مصرف دارو، به پشت دراز نکشید. اگر در زمان مصرف دارو احساس ناراحتی در معده خود داشتید، آن را به همراه غذا مصرف کنید.
اگر از محصولات دارویی بدون نسخه استفاده می‌کنید، همه دستورات آن محصول را که بر روی جعبه درج شده است، قبل از مصرف به دقت بخوانید. اگر پزشک این دارو را تجویز کرده است، راهنمای دارویی ارائه شده توسط دکتر دارو ساز را قبل از مصرف بخوانید؛ چنانچه هر گونه پرسشی در این مورد داشتید، با پزشک یا دارو ساز در میان بگذارید.
این دارو را معمولا هر ۶ - ۴ ساعت یکبار مصرف می‌کنند، دارو را با یک لیوان پر از آب مصرف کنید. (البته اگر پزشک دستور دیگری برای مصرف آن نداده باشد). حداقل تا ۱۰ دقیقه پس از مصرف دارو، به پشت دراز نکشید. اگر در زمان مصرف دارو احساس ناراحتی در معده خود داشتید، آن را به همراه غذا مصرف کنید.
از مصرف بیش از حد میزان تجویز شده، خودداری نمائید. مصرف بیش از حد ایبوپروفن می‌تواند باعث ایجاد آسیب در معده یا روده شود. بیشترین میزان مصرف مجاز این دارو در بزرگسالان، در هر دوز ۸۰۰ میلی گرم و یا در هر روز، ۳۲۰۰ میلی گرم (۴ دوز مصرفی) می‌باشد. فقط به کمترین میزانی از این دارو اکتفا کنید که باعث بهبود درد، تورم یا تب می‌شود.
میزان مصرف شما بستگی به شرایط پزشکی و پاسخ درمانی تان دارد. برای کاهش ریسک درد معده و خونریزی آن و دیگر عوارض جانبی، دارو را در کمترین مقدار و برای مدت کوتاهی مصرف کنید. از مصرف کمتر یا بیشتر دارو خارج از دستور العمل پزشک و یا برچسب دارو خودداری کنید. برای شرایطی مثل آرتریت، مصرف آن را تا زمانی که پزشک دستور داده، ادامه دهید.
میزان مصرف شما بستگی به شرایط پزشکی و پاسخ درمانی تان دارد. برای کاهش ریسک درد معده و خونریزی آن و دیگر عوارض جانبی، دارو را در کمترین مقدار و برای مدت کوتاهی مصرف کنید. از مصرف کمتر یا بیشتر دارو خارج از دستور العمل پزشک و یا برچسب دارو خودداری کنید. برای شرایطی مثل آرتریت، مصرف آن را تا زمانی که پزشک دستور داده، ادامه دهید.
اگر دارو برای کودکان تجویز شود، دوز مصرفی آن بستگی به وزن کودک خواهد داشت. برچسب دارو را بخوانید تا میزان مصرف مناسب برای وزن کودک خود را بیابید. اگر چنانچه احتیاج به کمک داشتید و یا محصولات مشابهی را برای مصرف، مد نظر داشتید، قبل از استفاده با پزشک یا داروساز مشورت کنید. برای شرایط خاصی مثل آرتریت ها، ممکن است پزشک از شما درخواست کند حداقل دو هفته مصرف دارو را بطور منظم ادامه دهید.
اگر این دارو را فقط برای درد مصرف می‌کنید، و بعد از کاهش درد مصرف آن را ادامه نمی‌دهید، باید بدانید که همه دارو‌های ضد درد زمانی خوب جواب می‌دهند که با شروع احساس درد، آن را مصرف کنید؛ اگر بگذارید تا درد شدیدتر شود و سپس آن را مصرف کنید، ممکن است دارو خوب جواب ندهد.
برای اینکه درد معده را به هنگام مصرف این دارو به حداقل برسانید، آن را به همراه غذا یا با شیر استفاده کنید.
گونه مایع این دارو را قبل از مصرف به خوبی تکان دهید. همچنین از آن در برابر یخ زدگی محافظت کنید.
نوع جویدینی ایبوپروفن را قبل از قورت دادن باید به خوبی بجویید.
اگر این دارو را به مدت طولانی مورد استفاده قرار می‌دهید، ممکن است نیاز باشد تا به صورت دوره‌ای، آزمایشاتی را برای بررسی سلامت خود انجام بدهید.
دارو را در دمای اتاق نگهداری کنید و دور از گرما و رطوبت قرار دهید.
تمامی دستورالعمل ها، راهنما‌ها و نکات مورد نظر برای مصرف این دارو را به دقت مطالعه نموده و در صورتی که هر سوالی داشتید، تنها از دکتر یا مسئول داروخانه سوال کنید.
گونه مایع این دارو را قبل از مصرف به خوبی تکان دهید. همچنین از آن در برابر یخ زدگی محافظت کنید.
نوع جویدینی ایبوپروفن را قبل از قورت دادن باید به خوبی بجویید.
اگر این دارو را به مدت طولانی مورد استفاده قرار می‌دهید، ممکن است نیاز باشد تا به صورت دوره‌ای، آزمایشاتی را برای بررسی سلامت خود انجام بدهید.
دارو را در دمای اتاق نگهداری کنید و دور از گرما و رطوبت قرار دهید.
تمامی دستورالعمل ها، راهنما‌ها و نکات مورد نظر برای مصرف این دارو را به دقت مطالعه نموده و در صورتی که هر سوالی داشتید، تنها از دکتر یا مسئول داروخانه سوال کنید.
عوارض مصرف ایبوپروفن
"ایبوپروفن" دارویی است که برای تسکین علایم رماتیسمی، قاعدگی‌های دردناک، تب‌بر و ضددرد به کار برده می‌شود. اما باید توجه شود که مصرف ایبوپروفن، خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را در افراد افزایش می‌دهد. به خصوص اگر شما این دارو را به صورت طولانی مدت و یا دوز مصرفی زیاد استفاده کنید و همچنین مشکلات قلبی داشته باشید. این دارو را بلافاصله قبل یا بعد از عمل قلب ( پیوند عروق کرونر یا CABG) مصرف
نکنید.
ایبوپروفن همچنین ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می‌تواند خطرناک و تهدید کننده باشد. این وضعیت ممکن است در دوره مصرف ایبوپروفن، بدون هیچ گونه هشداری و به ویژه در افراد مسن‌تر اتفاق بیفتد.
ایبو پروفن را بیش از دوز تجویز شده مصرف نکنید. مصرف بیش از حد این دارو می‌تواند باعث ایجاد آسیب در معده یا روده شود. بهتر است در صورت امکان از ایبوپروفن تنها برای تسکین درد، التهاب یا تب استفاده کنید.
از دیگر عوارضی که برای این دارو در مصرف درازمدت آن گفته می‌شود عبارتند از، ایجاد خطر فشار خون و سکته مغزی است که فشار خون را بالا برده و سکته قلبی را افزایش می‌دهد. به طور کلی این نوع داروها که ایبوپروفن نیز در دسته آن قرار دارد، همگی باعث ایجاد فشار خون مقاوم در افراد می‌شود.
ایبوپروفن همچنین ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می‌تواند خطرناک و تهدید کننده باشد. این وضعیت ممکن است در دوره مصرف ایبوپروفن، بدون هیچ گونه هشداری و به ویژه در افراد مسن‌تر اتفاق بیفتد.
ایبو پروفن را بیش از دوز تجویز شده مصرف نکنید. مصرف بیش از حد این دارو می‌تواند باعث ایجاد آسیب در معده یا روده شود. بهتر است در صورت امکان از ایبوپروفن تنها برای تسکین درد، التهاب یا تب استفاده کنید.
از دیگر عوارضی که برای این دارو در مصرف درازمدت آن گفته می‌شود عبارتند از، ایجاد خطر فشار خون و سکته مغزی است که فشار خون را بالا برده و سکته قلبی را افزایش می‌دهد. به طور کلی این نوع داروها که ایبوپروفن نیز در دسته آن قرار دارد، همگی باعث ایجاد فشار خون مقاوم در افراد می‌شود.
همچنین در صورتی که نسبت به داروی ایبوپروفن حساسیت دارید، یا اینکه تا به حال حمله آسم یا واکنش‌های آلرژیکی شدید پس از مصرف آسپرین یا یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی را تجربه کرده اید، نباید ایبوپروفن مصرف کنید.
اگر از علائم زیر رنج می‌برید، قبل از مصرف این دارو از دکتر یا مسئول داروخانه بپرسید که آیا مصرف ایبوپروفن برای شما خطری ایجاد می‌کند یا خیر:
• بیماری قلبی، فشار خون بالا، کلسترول بالا ، دیابت ، یا استعمال دخانیات
• سابقه حمله قلبی، سکته مغزی یا لخته شدن خون
• سابقه خونریزی معده یا زخم معده
• آسم
• بیماری کبدی یا کلیوی
• حبس مایعات در بدن
• یک بیماری بافت همبند مانند سندرم مارفان، سندرم سوگرون یا لوپوس.
• بیماری قلبی، فشار خون بالا، کلسترول بالا ، دیابت ، یا استعمال دخانیات
• سابقه حمله قلبی، سکته مغزی یا لخته شدن خون
• سابقه خونریزی معده یا زخم معده
• آسم
• بیماری کبدی یا کلیوی
• حبس مایعات در بدن
• یک بیماری بافت همبند مانند سندرم مارفان، سندرم سوگرون یا لوپوس.
مصرف بیش از حد ایبوپروفن
اگر فردی از این دارو بیش از اندازه مصرف کند و دارای نشانه‌های جدی مثل بیهوشی ناگهانی و یا مشکلات تنفسی باشد، فورا باید با اورژانس تماس بگیرید. نشانه‌های مصرف بیش از حد ممکن است شامل موارد زیر باشد: درد شدید در معده، مشکلات تنفسی و خواب آلودگی شدید.
مصرف دراز مدت بروفن مانند سایر ضد التهاب‌های غیراستروئیدی خطر حمله قلبی را بالا می‌برد. پژوهش‌ها نشان می‌دهد ایبوپروفن ممکن است موجب ناباروری در مردان شود.
بروفن در ایران به شکل قرص‌های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی‌گرمی موجود است. در برخی کشور‌ها مانند اسپانیا قرص‌های ۶۰۰ و در مکزیک ۸۰۰ م. گ. آن نیز فروخته می‌شود. در آلمان نیز کپسول‌های ۶۰۰ و ۸۰۰ م. گ. با نسخه فروخته می‌شود، در حالی‌که قرص‌های ۴۰۰ م. گ. نیاز به نسخه ندارد. در ایالات متحده نیز از ۱۹۸۴ تاکنون بدون نسخه در دسترس است.
علائم مصرف بیش از حد
حالت تهوع و استفراغ، دل درد، خواب آلودگی ، مدفوع سیاه یا خونی، سرفه به همراه بالا آوردن خون، تنفس سطحی و کوتاه، غش کردن یا بیهوش شدن.
حالت تهوع و استفراغ، دل درد، خواب آلودگی ، مدفوع سیاه یا خونی، سرفه به همراه بالا آوردن خون، تنفس سطحی و کوتاه، غش کردن یا بیهوش شدن.
مصرف ایبوپروفن در دوران بارداری و شیر دهی
مصرف این دارو در سه ماهه آخر بار داری ممکن است باعث ایجاد آسیب به جنین شود. اگر باردار هستید، ایبوپروفن را بدون تجویز و توصیه پزشک مصرف نکنید.
هنوز شواهد کافی درباره این مورد وجود ندارد که آیا مصرف داروی ایبوپروفن در شیر مادر نفوذ پیدا می‌کند و روی نوزاد تاثیر می‌گذارد یا خیر، اگر در دوران شیردهی قرار دارید، قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت نمائید.
ایبوپروفن را بدون تجویز پزشک، برای کودکان زیر ۲ سال در نظر نگیرید.
مصرف این دارو در سه ماهه آخر بار داری ممکن است باعث ایجاد آسیب به جنین شود. اگر باردار هستید، ایبوپروفن را بدون تجویز و توصیه پزشک مصرف نکنید.
هنوز شواهد کافی درباره این مورد وجود ندارد که آیا مصرف داروی ایبوپروفن در شیر مادر نفوذ پیدا می‌کند و روی نوزاد تاثیر می‌گذارد یا خیر، اگر در دوران شیردهی قرار دارید، قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت نمائید.
ایبوپروفن را بدون تجویز پزشک، برای کودکان زیر ۲ سال در نظر نگیرید.
اقدامات احتیاطی ایبوپروفن
چنانچه دارای آلرژی هستید، یا به داروی خاصی آلرژی دارید مثل آسپیرین ، یا سایر دارو‌های ضد-التهابی غیر استروئیدی مثل ناپروکسن و یا سکلوکسیب و یا سایر مواد آلرژی زا، بهتر است قبل از مصرف ایبوپروفن با پزشک خود مشورت کنید. این دارو ممکن است شامل عناصر غیرفعال باشد که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا دیگر مشکلات شود.
قبل از مصرف دارو، درباره تاریخچه پزشکی خود از قبیل: آسم، اختلالات خونی ( آنمی یا مشکلات خونریزی و یا لخته شدن خون)، گرفتگی‌های بینی (پولیپ)، مشکلات قلبی (حمله قلبی)، فشارخون بالا، اختلالات کبد، سکته، مشکلات گوارشی/ معده/ روده (خونریزی- سوزش سردل یا اولسر )، با پزشک خود مشورت داشته باشید. اختلال کلیه نیز گاهی اوقات در اثر مصرف دارو‌های NSAID می‌تواند ایجاد شود؛ مثل ایبوپروفن.
چنانچه دارای آلرژی هستید، یا به داروی خاصی آلرژی دارید مثل آسپیرین ، یا سایر دارو‌های ضد-التهابی غیر استروئیدی مثل ناپروکسن و یا سکلوکسیب و یا سایر مواد آلرژی زا، بهتر است قبل از مصرف ایبوپروفن با پزشک خود مشورت کنید. این دارو ممکن است شامل عناصر غیرفعال باشد که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا دیگر مشکلات شود.
قبل از مصرف دارو، درباره تاریخچه پزشکی خود از قبیل: آسم، اختلالات خونی ( آنمی یا مشکلات خونریزی و یا لخته شدن خون)، گرفتگی‌های بینی (پولیپ)، مشکلات قلبی (حمله قلبی)، فشارخون بالا، اختلالات کبد، سکته، مشکلات گوارشی/ معده/ روده (خونریزی- سوزش سردل یا اولسر )، با پزشک خود مشورت داشته باشید. اختلال کلیه نیز گاهی اوقات در اثر مصرف دارو‌های NSAID می‌تواند ایجاد شود؛ مثل ایبوپروفن.
تاثیر دارو‌های دیگر بر ایبوپروفن (تداخل دارویی)
از مصرف آسپرین در کنار مصرف ایبوپروفن اجتناب نمایید. اگر در حال مصرف آسپرین برای پیشگیری از سکته مغزی یا حمله قلبی هستید، از مصرف ایبوپروفن بپرهیزید؛ زیرا ایبوپروفن می‌تواند ازتاثیر آسپرین در محافظت از قلب و رگ‌های خونی بکاهد. در صورتی که اجبار در مصرف هر دو دارو در کنار یکدیگر وجود دارد، ایبوپروفن را حداقل ۸ ساعت قبل یا ۳۰ دقیقه بعد از آسپرین، مصرف نمایید.
قبل از استفاده از هر گونه داروی سرما خوردگی، آلرژی یا مسکن، از دکتر یا مسئول داروخانه در مورد امکان مصرف همزمان این داروها سوال کنید. زیرا بسیاری از دارو‌هایی که به صورت آزاد به فروش می‌روند، حاوی آسپرین هستند و یا بسیار به ایبوپروفن شبیه هستند. مصرف این گونه داروها به همراه یکدیگر می‌تواند سبب ورود یک ماده دارویی به میزان بیش از حد در بدن خود شوید. قبل از مصرف هر گونه دارویی بررسی کنید که آیا حاوی آسپرین، ایبوپروفن، کتوپروفن یا ناپروکسن هستند یا خیر!
قبل از استفاده از هر گونه داروی سرما خوردگی، آلرژی یا مسکن، از دکتر یا مسئول داروخانه در مورد امکان مصرف همزمان این داروها سوال کنید. زیرا بسیاری از دارو‌هایی که به صورت آزاد به فروش می‌روند، حاوی آسپرین هستند و یا بسیار به ایبوپروفن شبیه هستند. مصرف این گونه داروها به همراه یکدیگر می‌تواند سبب ورود یک ماده دارویی به میزان بیش از حد در بدن خود شوید. قبل از مصرف هر گونه دارویی بررسی کنید که آیا حاوی آسپرین، ایبوپروفن، کتوپروفن یا ناپروکسن هستند یا خیر!
اگر از دارو‌های ضد افسردگی مانند سیتالوپرام ، اس سیتالوپرام، فلوکستین (Prozac)، فلووکسامین ، پاروکستین، سرترالین (زولوفت)، ترازودون یا ویلازودون مصرف می‌کنید، قبل از استفاده ایبوپروفن با دکتر خود مشورت کنید و از او بپرسید که آیا مصرف همزمان این داروها برای شما مشکلی ایجاد نمی‌کند.
مصرف هر داروی دیگری به همراه یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی، می‌تواند باعث شود که به راحتی دچار کبودی یا خونریزی شوید.
در صورتی که هر یک از دارو‌های زیر را مصرف می‌کنید، از پزشک خود یا مسئول داروخانه در مورد مصرف همزمان ایبوپروفن به همراه این دارو ها، سوال کنید:
• لیتیوم
• متوترکسات
• رقیق کننده‌های خون (مانند وارفارین ، کومادین، جانتووین)
• دارو‌های قلب یا فشار خون (شامل دارو‌های مدر یا قرص آب)
• دارو‌های استروئیدی (مانند: پردنیزولون )
البته فهرست بالا همه دارو‌هایی که با ایبوپروفن تداخل دارند را در بر ندارد. به همین دلیل سایر داروها نیز ممکن است با این قرص تداخل پیدا کنند، از دارو‌های با نسخه و بدون نسخه (آزاد)، ویتامین‌ها گرفته تا دارو‌های گیاهی.
مصرف هر داروی دیگری به همراه یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی، می‌تواند باعث شود که به راحتی دچار کبودی یا خونریزی شوید.
در صورتی که هر یک از دارو‌های زیر را مصرف می‌کنید، از پزشک خود یا مسئول داروخانه در مورد مصرف همزمان ایبوپروفن به همراه این دارو ها، سوال کنید:
• لیتیوم
• متوترکسات
• رقیق کننده‌های خون (مانند وارفارین ، کومادین، جانتووین)
• دارو‌های قلب یا فشار خون (شامل دارو‌های مدر یا قرص آب)
• دارو‌های استروئیدی (مانند: پردنیزولون )
البته فهرست بالا همه دارو‌هایی که با ایبوپروفن تداخل دارند را در بر ندارد. به همین دلیل سایر داروها نیز ممکن است با این قرص تداخل پیدا کنند، از دارو‌های با نسخه و بدون نسخه (آزاد)، ویتامین‌ها گرفته تا دارو‌های گیاهی.
۰
