دوست دارم به بارسلونا گل بزنم

مهرنوش شیخی، حسام حیدری l کاوه رضایی، مهاجم تیم ملی ایران، تیم شارلوای بلژیک و با حفظ سمت، داماد خانواده ماست! درواقع یعنی همسر فرنوش شیخی (ملی پوش تیم والیبال). کاوه با درخشش روز‌های اخیرش، از مدعیان اصلی آقای گلی لیگ بلژیک به حساب می‌آید و البته یکی از امید‌های گلزنی برای تیم ملی در جام جهانی روسیه.

ذکر شیخنا و مولانا کاوه رضایی (رضوان ال... علیه)
آن مهاجم گل زن کاربلد، آن که آخرش هم نیامد نود، آن فوتبالیست جنگنده، آن بعد از باخت‌ها شرمنده، آن بازیکن تیم رویال شارلوا، آن معروف به سلطان بغل پا، آن دندان هایش قوی همچون سوارز، آن که رفت خارج و داد عوارض، آن تک به تک شدن هایش عالی، آن که، چون رفت همه گفتند جایش خالی، آن در رقابت با طارمی و آزمون، آن هر سه گل که می‌زد یکی اشانتیون، آن همه عکس هایش با دهان باز، آن پای گل هایش کارساز، آن در سودای گاو طلایی، شیخنا و مولانا کاوه رضای (کثرا... گله) از اکابر مهاجمان بود و شماره نه آبی پوشان بود و ادب و تواضع به غایت داشت و بسیار مشایخ و کبار دیده بود و خدمت مجید جلالی کرده بود و او همان است که شیخ علی منصور، چون به استقلال پیوست، در منزلت مقامش گفت: «یه خرید شیک و جنتلمن کردیم» رحمه ا... علیه.

نقل است که با استقلال رابطه عاطفی داشت و جدایی برایش سخت بود. پس، چون خواست به اروپا رفتن، استقلال گرفت: «کاوه نرو، اگه بری نمی‌گن تیمش لژیونر داشت. می‌گن مدیرعاملش بی عرضه بود نتونست یه بازیکن رو نگه داره» و کاوه بغض کرده بود و می‌گفت: «استقلال تو خیلی تیم خوبی هستی، ولی ما به درد هم نمی‌خوریم.» و عکس هایش را پس داد و خاطراتش را برداشت و رفت. پس، چون استقلال شکست عشقی خورد تا چند هفته از اتو اتاق بیرون نمی‌آمد و مجید خراط‌ها گوش می‌کرد و پیوسته می‌گفت: «هرجای دنیایی دلم اونجاااااااست.»

کاوه رضایی: چلفتی نیستم
نقل است که از شاگردان شیخ علی منصور بود و در مکتب او درس‌ها گرفته بود. کاوه را گفتند: «مهمترین درسی که از منصوریان گرفتی چه بود؟» گفت: «این که بیشتر اعظم وقتم رو تو بیزینس خودم پردازش کنم و همیشه فرشینگ داشته باشم.»

آورده اند که، چون به بلژیک رفت، او را گفتند: «از فوتبال چه دانی؟» زود توپ در دست گرفت و اوت دستی بلند پرتاب کرد و این از افضل تکنیک‌های ایرانی بود. بلژیکی ها، چون ضرب دستش دیدند زود قراردادش امضا کردند.

او را گفتند: «تو این همه سر به زیر و رضاییان این همه سر به هوا، چه تفاوت با هم دارید؟» گفت: «رامین یه ایان بیشتر داره» و قارت قارت و ایح ایح خندید.

او را گفتند: «زندگی با یک والیبالیست چگونه است؟» گفت: «اگه گردنت درد نگیره مشکل دیگه‌ای نداره.» گفتند: «تا حالا خانمت از دستت عصبانی شده؟» گفت: «عصبانی که می‌شه، ولی خوبیش اینه که سرعتی زنه... تا بیاد دردت بگیره تموم شده» رحمه ا... علیه.

تفاوت زندگی حرفه‌ای یک ورزشکار در ایران با بلژیک چیست؟
خب به طور کلی‌تر ایران و اروپا خیلی با هم فرق دارند. شما مثل یک کارمند باید صبح زود باشگاه باشید، آنجا صبحانه بخورید، تمرین کنید و ناهار هم همانجا زیر نظر باشگاه، بر اساس همان رژیم غذایی که مخصوص شماست و براساس تست خونی که از شما می‌گیرند سرو می‌شود و در کنارش یک سری مکمل دارویی برای شما در نظر گرفته می‌شود. همه این‌ها زیر نظر یک دکتر تغذیه هست و ۹۹ درصد غذا‌ها آب پز و اکثر غذا‌ها دریایی هستند. در حالی که در ایران همچنین چیزی نیست و چنین زیرساخت‌هایی نداریم.

لیگ فوتبال ایران و بلژیک چه فرق‌هایی دارند؟
تفاوت‌ها خیلی زیادند. اینجا اختلاف سطح بین تیم‌ها کم هست و حتی ممکن است با کمی کمکاری تیم آخر جدول شما را ببرد. در صورتی که در ایران اینطور نیست و ۴.۵ تیم خیلی ضیعف هستند، ۴.۵ تیم معمولی داریم، ۲.۳ تیم خوب و ۲ تیم خیلی خوب داریم؛ و اینکه بلژیک در حال حاضر هفتمین لیگ برتر اروپاست؛ بنابراین سرمایه گذاری روی بازیکن اینجا خیلی زیاد است. در حالی که در ایران زیرساخت کافی نداریم، به این معنا که استعداد زیاد داریم، ولی امکانات مثل زمین‌های چمن، استادیوم‌های خوب و حتی توپ‌های استاندارد نداریم.

طرفدارای ایران دو آتیشه‌تر هستند یا بلژیک؟
به نظرم طرفدارای ایران دو آتیشه‌تر هستند. با اینکه اینجا هم هر تیمی طرفدارای وحشتناک خودش را دارد، ولی به طور کلی مرد ایران فوتبالی‌تر هستند.

مهمترین تفاوت‌های سبک زندگی در ایران و بلژیک چیست؟
زندگی کردن اینجا خیلی آرامشش بیشتر است. کل انرژی را می‌گذاریم روی کار، در حالی که در ایران بیشتر انرژی صرف کار‌های حاشیه‌ای روزانه می‌شد تا کار اصلی.

زندگی افراد مشهور چقدر با تصور مردم تفاوت دارد؟
خیلی. به طور کل زندگی خود من خیلی خسته کننده است. مثلا صبح تا شب درگیر تمرین و بازی هستم و در طول سال حدود ۱۹ ماه هر روز صبح شما باید سر بازی یا تمرین باشید. در حالی که فکر می‌کنم تصور دیگران این باشد که ما داریم بهترین زندگی‌ها را می‌کنیم.

با توجه به ترافیک مهاجم در تیم ملی فکر می‌کنی چقدر شانس این را داری که در بازی‌های جام جهانی جزو ترکیب اصلی باشی؟
ببینید این رقابتی برای همه ماست، یعنی رقابتی هست که برای بالا بردن نام ایران انجام می‌دهیم و به عنوان سرباز ایران باید از نام ایران دفاع کنیم. موضوع شخصی نیست و مسئله‌ای ملی است؛ بنابراین هر کسی که بتواند بازی کند همگی پشتش هستیم تا در مقابل اسپانیا، پرتغال و حتی مراکش که تیم‌های خوبی هستند بتوانیم نتیجه بگیریم؛ بنابراین هر کسی که بازی می‌کند امیدوارم بهترین عملکردش را داشته باشد.

استعداد خوبی در زبان آموزش داری، این موضوع چقدر به جا افتادنت در لیگ بلژیک کمک کرده؟
خب قطعا خیلی. اول سعی کردم روی زبان انگلیسی کار کنم و دو سه ماه دیگر به امید خدا زبان فرانسه را شروع می‌کنیم. ولی خب کمابیش زبان فرانسه را هم می‌فهمم؛ بنابراین مشکل زیادی در زمین یا زندگی روزمره ندارم.

کامنت‌های زیر پست هایت را می‌خوانی؟ عجیب‌ترین کامنتی که به چشمت خورده چه بوده؟
خب کامنت‌ها زیادند و نمی‌رسم همه را بخوانم. هر از گاهی چک می‌کنم و راستش کامنت آنطور خاصی به چشمم نخورده.

خوب چک نمی‌کنی برادرم، داور دقت کن! کامنت‌های مثبت و منفی چه قدر در روحیه ات تاثیرگذار است؟
کامنت‌های مثبت به من انرژی و روحیه می‌دهد. ولی معتقدم که نباید به کامنت‌های منفی توجه کرد و روحیه جنگنده بودن را همیشه باید حفظ کرد.

دوست داری در کدام تیم بزرگ جهان بازی کنی و به کدام دروازه بان گل بزنی؟
فکر می‌کنم بازی در رئال مادرید آرزوی هر کسی باشد و دوست دارم در بازی الکلاسیکو به بارسا گل بزنم. حالا دروازه بان هر کسی می‌خواهد، باشد!

تاحالا اسم خودت را در گوگل سرچ کرده ای؟
بله. ۱۵ سالم بود. آقای گل آسیا شده بود. آن زمان خبر‌های کاوه آفاق و من هم بالا آمد. یک کاوه رضایی ورزشکار دیگر هم بود که اسمش با اسم من بالا می‌آمد. آن زمان یوتیوب هنوز فیلتر نبود، کلیپ گل هایم رو نگاه می‌کردم، خیلی لذت می‌بردم و انرژی مثبت می‌گرفتم.

همزمان با پخش شدن خبر ازدواج شما و فرنوش شیخی، یک روزنامه نوشته بود که ما یک داداش ۲۹ ساله داریم به نام علیرضا که در ناسا کار می‌کند. آیا تو هم شایعه عجیب اینطوری در مورد خودت شنیدی؟ خواهری برادری چیزی به شما اضافه یا کم نکردن؟
(چند دقیقه فکر می‌کند) نه خدا رو شکر. تا حالا چیز عجیب و غریبی به گوشم نرسیده.

اگه فوتبالیست نمی‌شدی چیکاره می‌شدی؟
خیلی درس خوان بودم، احتمالا مهندس نفت می‌شدم.

حیف شد پس!
دیگر آنقدر مسیرم از درس جدا شد که مهندس فوتبال شدم.

دوست داری کدام اخلاق بدت را بچه ات به ارث نبرد؟
شاید تنها مورد این است که زود عصبی نشود.

اگر می‌توانستی نامرئی شوی، کجا می‌رفت؟
(خنده زیاد) دوست و رفیق هایم را می‌ترساندم.

همین؟ این همه جا!
همین جا بهترین جاست، من خسته‌تر از این حرف‌ها هستم (می خندد). خودت چه کار می‌کردی؟

بهش فکر نکرده ام. یک روز عادی از زندگی تو در بلژیک از صبح تا شب چطور می‌گذرد؟
اکثر روز‌ها از صبح تا عصر سر تمرین هستم. وقتی می‌رسم خانه بسیار خسته هستم، انرژی برای کار دیگری ندارم در حدی که حتی حال حرف زدن هم ندارم و استراحت می‌کنم، گاهی فیلم می‌بینم.

در چه کاری دست و پا چلفتی هستی؟
(کمی فکر می‌کند) در هیچ کاری!

تا حالا شده استیکر یا پیام اشتباهی بفرستی و باعث سوتفاهم یا تغییر مسیر گفت و گو بشود؟

خنده زیاد) آره شده. ولی هیچکس به روی خودش نیاورد.

لباس یا وسیله شانس داری؟
خدا رو شکر نه.

چرا خدا رو شکر؟
چون خوب نیست آدام خرافاتی باشد.

جو رسانه‌ای این است که دلیل انصراف فرنوش از تیم ملی صرفا کنار شما بودن در بلژیک است. آیا تنها دلیلش همین است یا دلیل دیگری هم داشته؟
همسر من که خواهر شما باشد به خاطر من از خودگذشتگی بزرگی کرده و ترجیح داده در این مقطع بازی نکند تا بتوانیم کنار هم آینده بهتری بسازیم. فرنوش از تیم ملی خداحافظی نکرده بود و برحسب شرایط و اینکه اولویت هر دوی ما زندگی مشترک مان هست، فداکاری کرد و در این مقطع والیبال را کنار گذاشت. درواقع این یک تصمیم دونفره بود.

آشپزی شما بهتر است یا خواهر من که همسر شما باشه؟ (به هر حال اول خواهر من بود) و چه غذایی را بهتر درست می‌کنید؟
تن ماهی گرم کردن من بهتر است، ولی در کل فرنوش.

حالا برای ما یک نیمرو هم نپخت! اگر از تلویزیون هم زمان یک مسابقه مهم والیبال و فوتبال پخش بشود، کدام را نگاه می‌کنید؟
هیچ کدام، فیلم می‌بینیم و بعد نتایج را نگاه می‌کنیم!

فرونش خودش روز‌های زیادی از زندگی را در اردو‌های سنگین و دوری از خانواده گذرانده و این شرایط را تجربه کرده، با این وجود اردو‌های مکرر شما برایش سخت نیست؟ به عنوان یک همسر چه قدر با این موضوع کنار می‌آید؟
خب وقتی خودش این شرایط را داشته قطعا خیلی منطقی‌تر و حرفه ای‌تر برخورد می‌کند. ولی با این وجود دلتنگی و نگرانی تا حدی همیشه هست.

ورزش را از چند سالگی شروع کردی و جایگاه فعلیت چقدر با تصوراتت فرق دارد؟
ورزش حرفه ایِ من از ۱۲ سالگی شروع شد که با فولاد خوزستان قرارداد بستم. بچه که بودم فکر می‌کردم از الان موفق‌تر می‌شوم، ولی الان هم خدا رو شکر راضی هستم و تلاشم را ادامه می‌دهم تا به آن چیزی که در ذهنم هست برسم.

برنامه ات برای چند سال پیش رو چیست؟ چه تصمیمی گرفته ای؟
رشته ورزشی من طوری نیست که خیلی بشود از قبل پیش بینی کرد. ولی سعی دارم تا آنجا که می‌توانم تلاش کنم تا شرایط بهتر از الان بشود.

یا کاوه‌ی رضایی یا مارسل دزایی

مهدی استاداحمد
در عمر خود نزد شوت، بی منطق و هوایی
بازیکن بزرگیست این کاوه‎ی رضایی
بازیکن بزرگیست در حد آندارنیک
ژاوی، پله، تهامی، ویدال، پیکه دایی
گویند آنچلوتی این را همیشه می‌گفت:
یا کاوه‌ی رضای یا مارسل دزایی
بی شک و شبهه قطعا در طول و عرض تاریخ
بازیکنی ندیدیم با این بی ادعایی
وقتی که رفت از ایران، با خود شفر چنین گفت:
کاوه، گلم، کجایی هیهات از این جدایی
از کاوه‌ی رضایی شکریست با شکایت
چی شد که جای تیمت در تیم شارلروایی
این فوتبالیست فعال، شد لژیونر به هر حال
بی حاشیه، فروتن، در اوج بی صدایی
از بس که وی درخشید در صدر لیگ بلژیک
شد نامزد برای، گاو (البته طلایی)
آری، همین، خلاصه سر جمع حرفم این است:
بازیکن بزرگیست این کاوه‌ی رضایی

منبع: ویژه نامه بی قانون