"حاشیه اقیانوس آرام: طغیان"؛ مرز دو ژانر محبوب
فیلم محل برخورد دو زیرگونه محبوب علمی - خیالی است که ریشه‌ی ژاپنی دارند. اولی زیر گونه‌ای است به نام «کایجو» (kaiju) که موضوع داستانهایش در هر مدیومی از کمیک گرفته تا ویدئو گیم و سینما) به هیولا‌های عظیم الجثه مربوط می‌شود. زیرگونه‌ی دوم هم نامش هست «مکا» (mecha) و محور داستان هایش حول ربات‌های غول پیکری می‌گردد که توسط آدم‌هایی که تویش هستند کنترل و هدایت می‌شوند.
کد خبر :
۵۶۲۹۵
بازدید :
۴۶۵۶
اگر کسی هوادار مجموعه فیلم‌های حاشیهی اقیانوس آرام باشد، قطعا نیازی به خواندن این متن کوتاه ندارد ومثل هر هوادار دیگری به محض پیدا کردن نسخه‌ای خوب، آن را می‌بیند. اما اگر به اکثریت غیر وفادار تعلق داشته باشد، خوب است قدری درباره آن چیزی که دسته اقلیت از آن لذت می‌برند بداند.
مهم‌ترین چیزی که باید دانست این است که فیلم محل برخورد دو زیرگونه محبوب علمی - خیالی است که ریشه‌ی ژاپنی دارند. اولی زیر گونه‌ای است به نام «کایجو» (kaiju) که موضوع داستانهایش در هر مدیومی از کمیک گرفته تا ویدئو گیم و سینما) به هیولا‌های عظیم الجثه مربوط می‌شود.
ما بایکی از مشهور‌ترین مجموعه فیلم‌های این زیر گونه یعنی گودزیلا به خوبی آشناییم. این هیولا‌ها که از دل دریا بیرون می‌آیند و نوع خاصی از کاراکتر شر را تصویر می‌کنند، نشانه شناسی‌های خاص خودشان را در ژاپن دارند که طبعاجایش اینجانیست.
زیرگونه‌ی دوم هم نامش هست «مکا» (mecha) و محور داستان هایش حول ربات‌های غول پیکری می‌گردد که توسط آدم‌هایی که تویش هستند کنترل و هدایت می‌شوند.
این که ربات‌ها عظیم باشند در ژانر مهم است. مثلا موجودی مثل مرد آهنی در کمیک‌ها و فیلم‌های آمریکایی مکا به حساب نمی‌آید. اما تأثیر این ایده را فراوان در فیلم‌های دیگر هالیوودی دیده ایم.
مثلادر آواتار، انقلاب‌های ماتریکس (آن لحظه‌ی سلحشورانهی شلیک‌های کاپیتان میفونه به سمت ماشین‌ها در ورودی شهر زایان را یادتان هست؟) و جنگ‌های ستاره‌ای (ربات‌های سری AT - AT و AT - ST). حالا حاشیهی اقیانوس آرام که تولیدش را گیرمو دل تورو در سال ۲۰۱۳ کلید زد، ترکیب این دو زیرگونه است: ربات‌های غول پیکر هدایت شونده توسط انسان‌ها را بیندازیم به جان هیولا‌هایی ۔ البته که غول پیکر که از ته دریا می‌آیند.
حالا چرا از ته دریا؟ چون آن اعماق اقیانوس آرام حفر‌های از جهانی موازی باز شده که جهان همین هیولاهاست
این هم خودش یک زیرگونه محبوب دیگر از گونه علمی - خیالی است و همین آخرهاسریال چیز‌های عجیب را با این ایده دیده ایم.
این هم خودش یک زیرگونه محبوب دیگر از گونه علمی - خیالی است و همین آخرهاسریال چیز‌های عجیب را با این ایده دیده ایم.
این سومین محصول از این مجموعه است و بعید است به این زودی‌ها تولیدش متوقف شود. به خصوص که دل تورو را در نقش تهیه کننده دارد. کسی که حالا با اسکار‌های باارزشی که برده، یکی از مردان قدرتمند هالیوود است.
سؤالی که پیش می‌آید این است که آیا سری فیلم‌های حاشیهی اقیانوس آرام که حتما باید روی پرده بزرگ دیده شوند (تا آن همه غول پیکر بودن موجودات یک تأثیری روی بیننده اش داشته باشد) واقعا آن قدری برای تماشاگرانش جذاب هستند و سرمایه را برمی گردانند؟
چه کسی دلش میخواهد فیلمی را ببیند که بیشتر شبیه تماشای بچه‌ای است که عروسکها و آدم آهنی هایش را برمی دارد و به هم می‌کوبد و از خودش صدا در می‌آورد؟ پاسخ این است که بله، این فیلم‌ها کاملا سودآور هستند، اما نه در آمریکا.
مشتری اصلی فیلم آسیایی‌ها و به خصوص چینی‌ها هستند. اولین قسمت از مجموعه فیلم هابا بودجه‌ای ۱۹۰ میلیون دلاری ساخته شد و در آمریکا ۱۰۱ میلیون دلار فروخت، اما در چین ۱۱۱ میلیون دلار. شاید هم تماشای یک اکشن پرسرو صدابا داستانی تکراری وبی خلاقیت، یک ربط‌هایی به زندگی در حاشیهی اقیانوس آرام، محل تولدهیولا‌های غول پیکر داشته باشد.
منبع: ماهنامه همشهری 24
۰
