معضل معرفی فیلم برای اسکار
هر فیلمی برای اسکار انتخاب می‌شد دوستان منتقد جار وجنجال به پا می‌کردند. به نظر من بهترین گزینه برای معرفی یک فیلم از جانب ایران به اسکار فیلم «بدون تاریخ، بدون امضا» ساخته برادران جلیلوند بود، چون این فیلم از هر نظر دارای ویژگی‌های لازم است.
سیروس الوند l سال گذشته من در هیات معرفی فیلم به آکادمی اسکار حضور داشتم و می‌دانم که دوستان با تامل و همفکری زیاد فیلم را برای اسکار انتخاب می‌کنند. بعد از انتخاب فیلم خانم آبیار برای اسکار، همین بحث از طرف منتقدان مطرح شد که چرا این فیلم را برای اسکار انتخاب کردیم.
اصلا شما مطمئن باشید هر فیلمی برای اسکار انتخاب می‌شد دوستان منتقد جار وجنجال به پا می‌کردند. به نظر من بهترین گزینه برای معرفی یک فیلم از جانب ایران به اسکار فیلم «بدون تاریخ، بدون امضا» ساخته برادران جلیلوند بود، چون این فیلم از هر نظر دارای ویژگی‌های لازم است.
هم داستان خوبی دارد، هم بازی‌ها قابل تامل است و هم کارگردانی حساب‌شده‌ای دارد. نکته مهم دیگر اینکه فیلم بدون تاریخ، بدون امضا در هر جشنواره‌ای حضور پیدا کرده درخشیده است.
ممکن است هریک از ما فیلم دیگری را شایسته معرفی به آکادمی اسکار بدانیم و فیلم‌های دیگری را به لحاظ ساختاری قبول داشته باشیم، اما به این نکته باید اهمیت دهیم که فیلم‌های سفارشی، سیاسی و حکومتی مورد توجه و قبول اعضای آکادمی اسکار نیست.
از طرف دیگر اگر هم بخواهیم به لحاظ اعتبار پخش‌کننده خارجی مقایسه‌ای داشته باشیم همه فیلم‌های ایرانی از شرایط یکسانی برخوردار هستند و عملکرد پخش‌کننده آن‌ها یکی است...
چه بسا به لحاظ پخش خارجی فیلم بدون تاریخ، بدون امضا از شانس بیشتری برخوردار باشد. حتی اسکار هم از یک آکادمی گسترده به لحاظ اعضا برخوردار است. ممکن است در پاره‌ای از موارد برخورد سیاسی کند که در یکی، دو مورد این اتفاق افتاده است، اما به هر حال مهم‌ترین و معتبرترین مراسم سینمایی میان جشنواره‌های سینمایی در دنیاست و به نظر من حداقل سیاسی‌کاری را دارد.
نکته مهم دیگر اینکه فیلم «فراری» هم می‌توانست در لیست نهایی جا بگیرد، اما در لیست نهایی جایی نداشت. از نظر من فیلم «تنگه ابوقریب» هم یکی از بهترین فیلم‌های سینمایی ایران از هر نظر بود، اما شاید هیات انتخاب به دلیل اینکه موضوع جنگ و دفاع مقدس مبنای اصلی داستان این فیلم بود احتمال انتخاب این فیلم در اسکار را کم می‌دید ولی این عدم انتخاب چیزی از شایستگی‌های این فیلم کم نمی‌کند.
«سهیلا شماره ۱۷» فیلم ساده صمیمی با موضوع غافلگیر‌کننده بود، اما شانس فیلم‌های دیگر برای حضور در انتخاب نهایی را ندارد. من هم اگر در هیات بودم گزینه نهایی‌ام «بدون تاریخ، بدون امضا» بود.
