رد پای سیاستمداران در تجارت کثیف اعضای بدن آلبینوها

رد پای سیاستمداران در تجارت کثیف اعضای بدن آلبینوها

آلبینیسم یا زالی نوعی اختلال ژنتیکی است که فرد گرفتار به آن با مو، پوست و چشم های سفید متولد می شود. در مالاوی اعضای بدن این افراد بسیار ارزشمند است. «استخوان آلبینوها خاصیت آهنربایی دارد. مایعی در بدن آن ها وجود دارد که باعث می شود شما میلیونی پول در بیاورید. به همین علت، سیاست مداران اعضای آن ها را در ماشین های چاپ اسکناس قرار می دهند.»

کد خبر : ۶۹۰۴۲
بازدید : ۴۶۷۱
فرادید | وقتی باند شکار آلبینوها به پشت در خانه‌ی میسا مالدی رسید، او فقط چند ثانیه فرصت داشت تا تصمیم بگیرد کدام فرزندش را نجات دهد و کدام یک را با مردانی که می‌خواستند هر دوی فرزندانش را قربانی کنند، تنها بگذارد.

چیزی که همیشه از آن می ترسید، برایش اتفاق افتاد. ترس‌هایش به خصوص در زمان انتخابات که بازار فروش اعضای افراد آلبینو به سیاستمداران داغ می شد، افزایش می یافت. سیاستمدارانی که فکر می کنند این اعضای جادویی می تواند آن ها را برنده ی میدان مبارزه کند.
آلبینیسم و سیاست مرگبار
الیزابت پترو
به همین دلیل بود که میسا مالدی و خانواده‌ی بزرگش تصمیم گرفتند در یک مزرعه‌ی کشت تنباکو در مالاوی، که چندین مایل با نزدیکترین شهر فاصله دارد، زندگی کنند. او امیدوار بود بتواند گوودسان، پسر ۱۴ ساله، و فیث، دختر سه ساله اش را - که هر دو با اختلال ژنتیکی آلبینیسم متولد شده بودند - در محیطی امن بزرگ کند.

اما، درست چند دقیقه قبل از نیمه شب روز ۱۲ فوریه، ۵ مرد مسلح به قمه در خانه‌ی محقر او را با مشت کوبیدند. خانم مالدی، که پوستش سیاه است، به سرعت فهمید که آن‌ها برای چه آن وقت شب به در خانه اش آمده اند. اما این را هم می‌دانست که نمی‌تواند هر دوی فرزندانش را نجات دهد.
آلبینیسم و سیاست مرگبار
خانم مالدی

او با عجله فیث را زیر بغلش زد و به سمت بوته ها رفت و با صدای وحشت زده از گودسان خواست به اتاقک بغلی که پدر و مادرش در آن خوابیده بودند، بدود.

خویشاوندان و خانواده ی او هر کاری که می توانستند برای نجات پسر وحشت زده از چنگال مهاجمان انجام دادند. 4 نفر از خویشاوندان گودسان، از جمله هر دو مادربزرگش، که با دست های خالی با مردان قمه به دست مبارزه کردند، زخم های عمیق برداشتند.

اما تلاش ها بی فایده بود. گودسان ماکانجیرا، در حالیکه دست و پا می زد و با نفس های بریده طلب کمک می کرد، به داخل ماشینی که در کنار جاده منتظر ایستاده بود برده شد. از آن زمان دیگری کسی او را ندیده است. بیشتر بخوانید:
خانم مالدی که برای محافظت از دخترش او را به خانه ای در جنوب برده است، می گوید احساس گناه ناشی از تصمیم آن شب هرگز او را رها نمی کند.

«من تنها بودم، نیمه خواب و بیدار، گیج بودم. من دخترم را برداشتم و به سمت حیاط دویدم و پشت بوته ها مخفی شدم. فقط دعا می کردم که کسی فرزندم را نجات دهد. اشتباه می کردم.»

خانواده ی گودسان حتی درباره ی این که بعد از ناپدید شدن پسرشان در جاده ی خاکی چه بلایی بر سرش آمده است، صحبت هم نمی کنند. از آن جا که می دانند چه بلایی سر سایر آلبینوهای مالاوی آمده است، حدس می زنند گودسان هم به سرنوشت دهشتناک بقیه دچار شده باشد.

در مالاوی، متولد شدن در وضعیت آلبینو، به این معنی است که فرد نفرین شده است. 10 هزار آلبینو در این کشور زندگی می کنند. اغلب پدران در بدو تولد آن ها را رها می کنند، زیرا فکر می کنند بچه حاصل رابطه ی نامشروع همسرشان با مردی سفید پوست است.

این افراد در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. بسیاری از آن ها کم بینا هستند و خطر ابتلا به سرطان پوست در آفتاب بی رحم آفریقا که باعث پیری زودرس می شود، در میان آن ها بسیار بالاست.

اما بدتر از همه ی این‌ها، این است که در جامعه ای زندگی می کنند که مرده‌شان با ارزش تر محسوب می شود. آن هایی که توسط باندهای شکار آلبینو دستگیر می شوند، یا بلافاصله کشته می شوند یا برای شرکت در مراسم قربانی به مکان های خاص منتقل می شوند.

در این مراسم پزشک-جادوگران محتویات شکم قربانی را خارج و اعضای بدن او را قطعه قطعه می کنند، و خونش را می شویند. این اطلاعات حاصل اعترافات به دست آمده از برخی پزشک-جادوگران و گزارش های برخی از فعالان است که از آلبینوها حمایت می کنند.
آلبینیسم و سیاست مرگبار
فمیا چولانی

بسیاری بر این باورند که قتل ها طبق دستور و توسط شبکه ی جنایتکاران سازمان یافته انجام می شود.
آن‌ها، به سفارش مشتری‌های ثروتمند خود که معتقدند اعضای بدن آلبینو‌ها برایشان ثروت و خوش شانسی‌های سیاسی به همراه می‌آورد و حاضرند هزاران پوند بابت آن بپردازند، این افراد را شناسایی و به قتل می‌رسانند.

هیچ کس نمی داند این مشتری ها چه کسانی هستند، برای همین هیچ کدام از آن ها هرگز به دادگاه فرا خوانده نشده اند. اما مقامات ارشد دولتی و گروه های اپوزیسیون، که می گویند بارها در زمان انتخابات سیاسی به آن ها توصیه شده برای کسب موفقیت به سراغ پزشک-جادوگران بروند، می گویند بسیاری از سیاستمداران در این تجارت مخوف نقش دارند.

تلاش ها برای مستندنگاری قتل آلبینوها در اواخر سال 2014 و بعد از آن که فعالان متوجه شدند تعداد حملات به آلبینوها در زمان انتخابات یک سال پیشتر افزایش یافته است، آغاز شد.

از آن زمان، انجمن افراد آلبینیسم در مالاوی 25 قتل، 15 مورد مفقودی، 122 مورد تلاش برای آدم ربایی و نبش قبر آلبینوها را گزارش داده اند.

با نزدیک شدن انتخابات بعدی که در ماه مه امسال برگزار می شود، فعالان نسبت به افزایش حملات علیه آلبینوها در ماه های منتهی به این دوره هشدار داده اند.

رسوایی در مالاوی رو به افزایش است به طوری که حتی رئیس جمهور مالاوی، پیتر موتاریکا، جزو مظنونین است. یکی از بادیگاردهای شخصی لازاروس چاکورا، یکی از رهبران حزب مخالف رئیس جمهور فعلی که نامزد انتخابات بعدی بود، به جرم دست داشتن در این جنایات دستگیر شده است.

از زمانی که سال میلادی جاری آغاز شده تا کنون 11 حمله علیه آلبینوها انجام گرفته است. یکی از حملات درست در شب سال نو و در خانه ی کوندا فیری در ساحل دریاچه مالاوی رخ داد. درست قبل از نیمه شب 31 ژانویه، جورج کوندا فیری پاورچین به اتاق خواب والدینش رفت و دید 4 مرد در حالیکه روی بدن پدر آلبینوی او نشسته اند، مشغول بریدن اعضایش هستند.
آلبینیسم و سیاست مرگبار

سه هفته بعد، لونس خونجرا چند لحظه نوزاد 18 ماه ی آلبینویش برای دستشویی رفتن تنها گذاشت. وقتی به خانه برگشت دخترش ناپدید شده بود. و هنوز کسی نمی داند چه بلایی به سرش آماده است.

اگرچه تعداد افرادی که به خرافاتی از این دست اعتقاد دارند زیاد نیست، اما هنوز خرافه گرایی در قاره ی آفریقا رایج است. حمله به آلبینوها در 28 کشور آفریقایی گزارش شده است.

برخی از این کشورها در محافظت از آلبینوها به موفقیت هایی دست پیدا کرده اند. تانزانیا فعالیت پزشک-جادوگران را ممنوع کرده است، نیجریه برای این افراد جزیره ای امن ایجاد کرده است. کنیا یک سناتور آلبینو را انتخاب کرده است و برای آلبینوها مسابقات زیبایی برگزار می کند.

اما به گفته ی فعالان، مالاوی ناامن ترین کشور آفریقایی برای آلبینوهاست.

آن ها می گویند اولین اقدام برای مبارزه با این خرافات، دستگیری افرادی است که در این جنایات نقش دارند. اما مسئله این است که دخالت داشتن سیاستمداران عالی رتبه در این مرگ ها، تحقیق درباره ی آن ها را تقریبا ناممکن کرده است.

از ابتدای سال جاری میلادی، دو مظنون کلیدی که می توانستند سرنخ های مهمی درباره ی حملات بدهند، به صورت اسرار آمیزی در بازداشتگاه جان خود را از دست دادند. یکی از آن ها بولیلا لول بود که گفته شده راننده ی ماشینی بوده که گودسان ماکانجیرا را رباییده است. معاینه بعد از مرگ او نشان می دهد که او مورد ضرب و شتم قرار گرفته و در بازداشت گاه به او شوک الکتریکی وارد شده است.
آلبینیسم و سیاست مرگبار
کنیا یک سناتور آلبینو را انتخاب کرده است

مشاور ارشد رئیس جمهور و رئیس دولت در کارگروه بررسی مسئله آلبینوها، «هترویک ان تابا» می گوید، مرگ این فرد لزوما توطئه نبوده است. «روی دیگر سکه این است که پلیس می خواسته از مظنون اطلاعات به دست آورد و ممکن است خیلی ساده در زیر بازجویی ها جان خود را از دست داده باشد.»

دولت هیچ واکنشی به توطئه ی سیاسی نشان نداده است اما گفته می شود حتی «هترویک ان تابا» در این قتل ها نقش دارد. اتهامات از سوی «بن کالیندو» یک نماینده از حزب مخالف مطرح شده است. او که در ماه ژانویه به دلیل توهین به رئیس جمهور در بازداشت گاه به سر برده است، می گوید با یک کشیش کاتولیک و یک پلیس مصاحبه کرده و آن ها گفته اند در قتل یک جوان آلبینو در سال 2015 نقش داشته اند.

او ادعا کرده این دو نفر به او گفته اند که شخص رئیس جمهور و آقای «ان تابا» در میان افرادی هستند که در تجارت اعضای افراد آلبینو نقش دارند. فایل صداهای ضبط شده ی این دو نفر در مالاوی دست به دست می چرخد.

رئیس جمهور مالاوی هر نوع دخالتی در این زمینه را قویا رد کرده است. او می گوید در کشوری که ششمین کشور فقیر جهان است، کسانی که به او اتهام زنی می کنند، احتمالا از اعضای حزب مخالف رشوه دریافت کرده اند تا قبل از انتخابات او را بدنام کنند.

ان تابا نیز گفته است : «این اتهامات کاملا ساختگی است. آن ها از مسئله ی آلبینوها به عنوان ابزار تبلیغات استفاده می کنند تا چهره ی رئیس جمهور را تخریب کنند.»

در میان ادعاها و انکارها، هیچ پیگرد رسمی ای تا کنون صورت نگرفته است. هیچ شاهدی دال بر اینکه گروهی سازمان یافته علیه این خرافه گرایی تبلیغ کنند، دیده نمی شود. مردم این کشور اغلب مسیحی هستند اما به باورهای سنتی خود که می گوید اعضای بدن آلبینوها قدرت جادویی دارد، سفت و سخت چسبیده اند.

حتی آقای کالیندو، که سه سال پیش کمپینی برای حمایت از حقوق آلبینوها راه اندازی کرد، معتقد است آن ها راست می گویند. «اگر شما یک بطری نوشابه را روی استخوان های یک آلبینو بگذارید، بطری از روی آن سر نمی خورد، نوشابه گاز تولید می کند و چوب پنبه اش به بیرون پرت می شود.»

او می گوید: «استخوان آلبینوها خاصیت آهنربایی دارد. مایعی در بدن آن ها وجود دارد که باعث می شود شما میلیونی پول در بیاورید. برای همین سیاست مداران اعضای آن ها را در ماشین هایشای چاپ اسکناس قرار می دهند.»
آلبینیسم و سیاست مرگبار
برتا ان گالانده

این باورها آنقدر در مالاوی ریشه دوانده که جای شگفتی نیست اگر آلبینوها هر روز با وحشت زندگی کنند.

فمیا چولانی، که یک بار از دست باند شکارچیان آلبینو گریخته است می گوید: «دیگر بیرون نمی روم، کار هم نمی کنم. هر شب با ترس سپری می شود.»

تمام آلبینوها در سراسر کشور داستانی مشابه را بازگو می کنند. تنها چیزی که آن ها می خواهند این است که در کنار خانواده شان در امنیت و آرامش زندگی کنند.

برتا ان گالانده، معلمی آلبینو که در شهری در جنوب مالاوی زندگی می کند، فعلا از دست شکارچیان آلبینو گریخته است. یک بار به خانه شان حمله کردند اما پدر و مادرش او را مخفی کردند. اما او می گوید، به هر فردی که از اعضای نزدیک خانواده اش نباشد، مظنون است.

منبع: The Telegraph
مترجم فرادید: عاطفه رضوان نیا


۰
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید