استثمار خانوادهها در مزارع کشت تنباکو
شرکت حقوقی لی دی میگوید شرکت بریتانیایی تنباکو (بریتیش-امریکن) به دلیل «کسب درآمدِ ناعادلانه» از طریق استثمار خانوادهها گناهکار است.
کد خبر :
۷۳۹۵۰
بازدید :
۲۰۰۷۳
فرادید | زندگی کشاورزان محلی در مالاوی به کشت تنباکو بستگی دارد. عکسهایی که در ادامه میبینیم، تصاویر و داستانهای خلاصهای است که دیوید لِوین برای مستندنگاری تأثیر صنعت تنباکو بر رفاه مردم این کشور ثبت کرده است. یک شرکت حقوقی علیه شرکت تنباکوی بریتیش-امریکن به دلیل آنچه استفاده از کودکان کار در مزارع کشت تنباکو در مالاوی می نامد، اقامه دعوا کرده است. این شرکت حقوقی پیش بینی کرده ۱۵۰۰۰ کودک مالاویایی مستحق دریافت غرامت شرکت بریتیش-امریکن هستند.
در این مزرعه ما کلبهای محقر را پیدا کردیم که در آن ۱۶ خانواده در محیط کوچک آن گرد هم فشرده شده بودند. برخی از آنها روی یک تخت و برخی در روی زمین بسیار نزدیک همدیگر روی زمین خوابیده بودند.
یک پسر ۸ ساله به تنه درختی که برای خشککردن تنباکو استفاده میشود، تکیه زده است. یکی از کشاورزان میگوید، برای پیداکردن ستونهای درختی که بتوانند در خشککردن تنباکو استفاده شوند، کشاورزان سه ساعت و نیم پیادهروی میکنند تا به بالای کوهی (که در این تصویر هم مشاهده میشود) بروند. این کوه آخرین مکانی است که این درختان در آن پیدا میشوند. چوب این درخت محکم و برای خشک کردن تنباکو مناسب است. آنها یک روز کامل را به بریدن درخت میگذرانند و بعد با تنه بریده درخت باز میگردند.
کارتپستالی در یک اصطبل در مزرعه تنباکو.
تصویری هوایی از مزارع تنباکو که نشان میدهد این گیاهان در کجا کشت شدهاند.
زمینهای کشت تنباکو در نزدیکی چاههای آب قرار گرفتهاند.
مردی سطلهای خود را از آبی که در نزدیکی مزرعه تنباکو قرار دارد، پر کرده است.
گیاهان جوان باید روزی ۲ بار آب داده شوند، که به این معنی است که گاهی تا ۲۰ سطل آب باید پر و خالی شود.
این پسر میگوید به دلیل نداشتن مداد او را از مدرسه به خانه برگرداندهاند.
خانوادههای کشاورزان در ماه یک کیسه آرد ذرت دریافت میکنند که تنها چیزی است که برای خوردن دارند.
مزارع ذرت را آتش میزنند تا برای کشت تنباکو خاک را حاصلخیز کنند.
برخی از کودکان به مدرسه میروند، اما گاهی بسیار موقتی.
برخی کودکان قبل از مدرسه و بعد از مدرسه و آخر هفتهها کار میکنند. در فصل برداشت محصول کلاسهای درس خالی است.
وکلای حقوق بشری علیه شرکت بریتیش-امریکن تنباکو اقامه دعوا کرده و به دنبال دریافت غرامت برای ۳۵۰ کودک کار مالاویایی و والدینشان هستند.
بسیاری از مردم به جلسات وکلا میآیند تا ببیند آیا غرامت شامل حال آنها هم میشود یا نه. وکلا پیشبینی کردهاند تعداد کودکانی که برای دریافت غرامت پیش خواهند آمد به ۱۵۰۰۰ نفر خواهد رسید.
مارتین دی، یک وکیل حقوقبشری و یکی از مؤسسان شرکت حقوقی لِی دِی، می گوید: «اگر بهخاطر گزارش گاردین نبود، این کار هرگز اتفاق نمیفتاد.»
شاکیان فرمهای حقوقی را پر میکنند و اثر انگشت خود را میزنند.
درحالیکه شرکت بریتیش-امریکن تنباکو ادعا میکند به کشاورزان گفته از کودکان خود به عنوان نیروی کارگر بیمزد استفاده نکنند، وکلا میگویند خانواده ها نمیتوانند بدون استفاده از کودکانشان از پس کار کردن روی زمینها بربیایند؛ زیرا پول اندکی برای محصولات خود دریافت میکنند و چاره دیگری ندارند.
وکلای حقوقبشر جراحات افراد را مستندنگاری میکنند. شرکت حقوقی لی دی میگوید شرکت بریتانیایی به دلیل «کسب درآمدِ ناعادلانه» گناهکار است.
این پرونده حقوقی میتواند زندگی کودکان در کشورهای فقیر را که مجبورند برای زندهماندن - چه در زمین تنباکو و چه در صنایع بهتری مانند پوشاک- کار کنند، بهبود ببخشد.
بازار شبانهای در فاصله دو ساعتی با مزارع تنباکو که روشنایی آن توسط نور موبایل تأمین میشود.
۰