باشگاه ایتالیایی، پنج کودک گمشده را پیدا کرد

آ. اس رم ۱۰۹ مورد کودک گمشده را در قالب ۷۲ ویدئوی مختلف در ۱۲ کشور مختلف دنیا به نمایش گذاشت

پیتر باکسل پسرش را ۳۱ سال پیش گم کرده است. او می‌گوید گاهی احساس می‌کند این واقعه مثل کابوسی است که به واقعیت تبدیل شده.

لی، یکی از هواداران ساتن‌یونایتد در ۱۵سالگی ناپدید شد و تلاش زیادی برای پیدا کردنش صورت گرفت؛ از هزاران ساعت تحقیقات پلیس گرفته تا یکسال حفاری در قبرستان یک کلیسا و چهار بار درخواست کمک از مردم از طریق برنامه "کرایم‌واچ" بی‌بی‌سی. پیتر‌باکسل، پدر لی حتی گروه کر "آدم‌های گم‌شده" (the Missing People) را هم راه انداخت که سال ۲۰۱۷ با آن به فینال برنامه تلویزیونی " بریتینز گات تلنت" (Britain's Got Talent) رسید.

اما در جریان نقل و انتقالات تابستان گذشته، او به کمک بزرگ غیرمنتظره‌ای دریافت کرد.

وقتی صحبت از کمپین در شبکه‌های اجتماعی به میان می‌آید، باشگاه آ. اس رم به عنوان یکی از پیشگامان شناخته می‌شود. باشگاه ایتالیایی پیش از این در کنار اعلام خرید‌های تازه خود موضوعات مختلفی از جمله تاریخ کره زمین را به اشتراک گذاشته بود.

این تابستان، اما رم با انتشار ویدئو‌های مربوط به کودکان گمشده در کنار معرفی بازیکنان جدید خود در شبکه‌های اجتماعی باشگاه، رویکردی تاثیرگذارتر در پیش گرفت. یکی از این کودکان، لی باکسل بود.

شماری از هواداران در ابتدا این رویکرد باشگاه را زیر سئوال بردند. آن‌ها می‌گفتند چرا باشگاه باید لذت یک خرید تازه را با اندوه ناپدید شدن یک انسان در آمیزد. اما به شکلی باورنکردنی، پنج مورد از کودکانی که فیلم‌شان نشان داده شده بود، پیدا شدند.

متاسفانه لی در میان این کودکان نبود. بعد از سال‌ها جستجو، باکسل حالا پذیرفته که پسرش شاید دیگر زنده نباشد.

اما وقتی ماجرای لی در شبکه‌های اجتماعی باشگاه به اشتراک گذاشته شد، ده‌ها نفر از هواداران رم برای اعلام حمایت خود با پیتر تماس گرفتند و برای او در جستجوی پسرش آرزوی موفقیت کردند.

او می‌گوید این واکنش‌ها باعث اطمینان خاطر او شده: "توصیفش سخت است، اما باعث شد احساس تنهایی نکنیم و بدانیم فقط ما نیستیم که چنین رنجی را تحمل می‌کنیم. این مایه امید من است که ببینم، حتی اگر پسر خودم نباشد، یک نفر در جایی دیگر شناسایی می‌شود و دوباره به خانواده‌اش می‌پیوندد. "

این حرکت آ. اس رم ایده پال راجرز، مدیر استراتژی باشگاه بود. او می‌گوید ذهنش به شدت درگیر ماجرای گروه موسیقی راک "سول اسایلم" بوده است. این گروه در اوایل دهه ۱۹۹۰ در ویدئوکلیپ ترانه موفق خود به نام " قطار فراری" از تصاویر کودکان گم شده استفاده کرد.

پل راجرز به بی‌بی‌سی گفت: "از آنجایی که ما حضور گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی داریم، با نزدیک شدن به پنجره نقل و انتقالات تابستانی فکر کردیم این فرصت را داریم که کاری هدفمندتر انجام دهیم. فوتبال در شبکه‌های اجتماعی گاهی اوقات می‌تواند به شدت مسموم کننده باشد و ما فکر کردیم می‌توانیم پادزهری برایش ارائه دهیم که همه هواداران از آن استقبال کنند. "

باشگاه ایتالیایی در شبکه‌های اجتماعی خود ۱۰۹ مورد کودک گم‌شده را در قالب ۷۲ ویدئوی مختلف در ۱۲ کشور مختلف دنیا به نمایش گذاشت و واکنش هواداران سراسر دنیا هم به شکل چشمگیری مثبت بود.

۵ کودک پیدا شده، دو کنیایی، دو دختر نوجوان از لندن و یک پسر از بلژیک بودند.

باکسل می‌گوید: "این که یک کودک پیدا شود محشر است، اما پیدا شدن ۵ کودک باورنکردنی است. این یک ایده فوق‌العاده است که من حتی خوابش را هم نمی‌دیدم. کودکان زیادی برای دیدن فوتبال می‌روند و هر روش جدیدی که به پیدا شدن کودکان گمشده کمک کند، ارزش انجام دادن را دارد. "

راجرزمی‌گوید، اولین بازدید از "مرکز ملی کودکان مفقود و مورد سوء‌استفاده قرار گرفته در آمریکا تجربه وحشتناکی بوده. او به آنجا رفته بود تا آن‌ها را در جریان کمک احتمالی که از دست باشگاه برمی‌آید، قرار دهد.

اما بعد از این که ویدئوی آزمایشی از موارد قدیمی کودکان گمشده ساخته و در شبکه‌های اجتماعی آ. آس رم منتشر شد، ۱۶ میلیون دنبال کننده باشگاه به شدت تحت تاثیر ایده او قرار گرفتند.

او می‌گوید: "یکی از چیز‌هایی که گفته بودند و نظرم را جلب کرد این بود، بیشتر برند‌ها سعی می‌کنند از چیزی مثل این دوری کنند، چون مساله کودکان گمشده موضوعی بسیار حساسی است و ممکن است نخواهی به آن ربط داده شوی."

"گفتیم می‌خواهیم با ۱۰۰ درصد توانمان کمک کنیم. فکر کردیم حتی اگر هیچ کودکی پیدا نشود، باز هم می‌توانیم آگاهی نسبت به این موارد، مسئله ناپدید شدن کودکان و سازمان‌هایی که در این زمینه کار می‌کنند را بالا ببریم. "

سالانه بیش از ۱۴۰ هزار کودک در بریتانیا ناپدید می‌شوند، آماری که به گفته جو یول، مدیر اجرایی موسسه خیریه "افراد گمشده" واقعا تکان دهنده است.

او می‌گوید این مساله به دلایل مختلف اتفاق می‌افتد، از مشکلات در خانه یا مدرسه گرفته تا بیماری روانی و حتی سو‌ء‌استفاده جنسی: " بخش عمده این کودکان در ۲۴ تا ۲۸ ساعت اولیه پیدا می‌شوند و فقط یک درصد تا سال بعد همچنان مفقود باقی می‌مانند. "

عکسی از پیتر باکسل در کنار پسرش، سال ۱۹۸۸ درست پیش از این که لی ناپدید شود

با این حال این آمار برابر با ۱۴۰۰ کودک است. این خیریه امیدوار است بتواند آمار ۱۰هزار نفری که سالانه به آن‌ها کمک می‌کند را دو برابر کند. به این ترتیب حرکت باشگاه رم به شدت مورد استقبال آن‌ها قرار گرفت.

بعد از همکاری با ۱۲ سازمان در کشور‌های مختلف جهان از جمله آمریکا، بریتانیا، ایتالیا، اسپانیا و کنیا ویدئو‌های کودکان گم‌شده در شبکه‌های اجتماعی باشگاه به اشتراک گذاشته شده و در مجموع بیش از نه میلیون بار دیده شدند. باشگاه حالا قصد دارد این کارزار را در پنجره نقل و انتقالات ژانویه هم ادامه دهد.

یول می‌گوید: " آ. اس رم در این کار پیش‌قدم بوده و ثابت کرده یک باشگاه فوتبال تا چه حد می‌تواند تاثیرگذار باشد. امیدوارم سایر باشگاه‌ها هم از آن‌ها الهام بگیرند تا ببینند این کار چقدر نظر هواداران‌شان را جلب می‌کند و باعث می‌شود آن‌ها از این که بخشی از این گروه هستند، احساس غرور کنند. "

ایده نمایش تصاویر کودکان گم‌شده در جریان اطلاع‌رسانی نقل و انتقالات ممکن است به نظر عده‌ای ناخوشایند بیاید، اما در واقع از دو عامل که مختص باشگاه‌های فوتبال است، بهره می‌برد.

وقتی باشگاه‌ها بازیکن جدید خود را در شبکه‌های اجتماعی معرفی می‌کنند، خبر فورا فراگیر می‌شود و این موقعیتی عالی برای انتشار یک پیام به حساب می‌آید.

از سوی دیگر بستن قرارداد با بازیکنی که به یک کشور خاص تعلق دارد، امکان برقراری ارتباط با مخاطبانی را فراهم می‌کند که این خبر برایشان جذابیت زیادی دارد؛ بنابراین وقتی رم، کریس اسمالینگ را از منچستر یونایتد خرید، می‌دانست این خبر بیشتر در بریتانیا مخاطب خواهد داشت و به همین دلیل ویدئوی مربوط به کودکان گمشده انگلیسی در آن گنجانده شد.

در مورد داویده زاپاکوستا که از چلسی به رم رفت هم همین اتفاق افتاد. اولین دختر گمشده اهل لندن بعد از این که تصاویرش در ویدئوی معرفی این بازیکن ایتالیایی در شبکه‌های اجتماعی باشگاه انتشار یافت، پیدا شد.

در ویدئو کلیپ گروه موسیقی سول آسایلم هم همین ترفند به کار گرفته شده بود و تصاویر کودکان گمشده با توجه به این که قرار است در غرب یا شرق آمریکا و یا بریتانیا پخش شود، انتخاب شده بودند.

هر چند پیدا شدن پنج کودک گمشده را نمی‌توان به طور قطع نتیجه این حرکت باشگاه رم دانست، اما راجرز می‌گوید کمک به بالا بردن آگاهی نسبت به این کودکان باعث شد این نتیجه نهایی باز هم لحظاتی پر از شادی را برای دفاتر مختلف باشگاه به ارمغان بیاورد.

هر چند وقت زیادی برای جشن گرفتن وجود نداشت.

لی باکسل که سال ۱۹۸۸ ناپدید شد در حال تماشای بازی تیم مورد علاقه‌اش ساتن یونایتد

وقتی یک کودک پیدا می‌شود، مساله 'حق فراموش شدن' به میان می‌آید. قانونی که بر اساس آن هر گونه ردپایی از هویت او باید از حساب‌های شبکه‌های اجتماعی پاک شود.

علاوه بر این همه تصاویر و ویدئو‌های مربوط به آن کودک گم‌شده هم باید از ویدئوی معرفی بازیکن حذف شود. با این کار این اطمینان حاصل می‌شود که آن‌ها بقیه عمر با این برچسب که زمانی گم شده بودند، زندگی نخواهند کرد.

راجرز می‌گوید: "ما با واکنش‌هایی روبرو بودیم که می‌گفتند 'این کار ما را در زمانی که نباید ناراحت باشیم، غمگین می‌کند'. واکنش بقیه هم این بود: چرا این کار را یک موقع دیگر انجام ندهیم. "

"اما همه نکته این بود که خبر خرید بازیکن فراگیر می‌شود. ما می‌توانستیم در هر زمانی از سال به یک کودک گم‌شده اشاره کنیم، اما تا این حد مورد توجه قرار نمی‌گرفت. کار بسیار سختی بود، اما زمانی که خیریه افراد گم‌شده در رابطه با پیدا شدن اولین دختر با من تماس گرفت را به یاد می‌آورم. این یکی از بهترین تماس‌هایی بود که با من گرفته شده. این احساس بهتر از حس پیروزی در هر مسابقه‌ای، حتی در لیگ قهرمانان اروپا بود. "

"همه از این که در حرکتی تأثیرگذار نقش داشته‌اند احساس غرور می‌کردند، اما باشگاه رم مسبب پیدا شدن این ۵ کودک نیست. کار ما از همان روز اول کمک کردن به جستجو برای یافتن کودکان مفقود شده بود. اگر ما این کار را نمی‌کردیم باز هم ممکن بود پیدا شوند؟ احتمالا. اما مردم چطور باید از گم شدن یک کودک مطلع شوند؟ برای مثال بیشتر هواداران فوتبال، خیریه افراد گم‌شده را در توییتر دنبال نمی‌کنند و با این روش خبر‌ها در اختیار مخاطبان جدید قرار می‌گیرد. ".

اما این که آیا سایر باشگاه‌ها هم می‌توانستند تاثیری مشابه داشته باشند، جای بحث دارد. بخشی از موفقیت باشگاه به این دلیل است که در شبکه‌های اجتماعی مخاطبان ثابتی دارد که از مرز‌های ایتالیا هم فراتر می‌روند.

راجرز معتقد است حالا که این کمپین توانسته هواداران را متحد کند، باشگاه‌های بیشتری می‌توانند به منظور راه انداختن کمپینی برای روز جهانی کودکان گم‌شده در تاریخ ۲۵ ماه مه همکاری کنند. او می‌گوید: "بعد از کمپین رم، ۵ کودک به آغوش خانواده‌هایشان بازگشتند. حالا تصورش را بکنید اگر باشگاه‌هایی مثل بارسلونا، منچستریونایتد یا لیورپول هم به آن می‌پیوستند، چه پیش می‌آمد. "

" اصلا قصد ندارم به بقیه باشگاه بگویم چه کار کنند یا نه و بیشتر آن‌ها خودشان کار‌های خوب زیادی انجام می‌دهند. اما این حرکت به شکلی باورنکردنی قدرتمند است و می‌تواند پیام خوبی را منتقل کند. من آنقدر ساده لوح نیستم که فکر کنم آ. اس رم می‌تواند به تنهایی دنیا را تغییر دهد، اما معتقدم باشگاه‌های فوتبال در کنار هم می‌توانند از پس این کار برآیند. "

باکسل می‌گوید در حال حاضر بهترین نتیجه برای خانواده‌اش، پیدا کردن بقایای لی است، تا بتوانند مراسم خاکسپاری محترمانه‌ای برایش بگیرند و سوگواری کنند.

اما تا آن زمان چیزی که باکسل را سر پا نگه می‌دارد، توانایی برای کمک به دیگران است.

او می‌گوید: "۳۱ سال بدون این که بدانیم چه بر سر لی آمده زندگی کرده‌ایم و زیستن در برزخ وحشتناک است. اما آواز خواندن در گروه به یکی از علایق من تبدیل شده و آواز خواندن در مورد لی، درست مثل وقت گذراندن در کنار مردمی که شرایط مشابه با من دارند، باعث پالایش روحم می‌شود. "

"این فقدان نتیجه خوبی برای من داشته، این که به کسانی کمک کنم که مثل من یکی از نزدیکان‌شان گم شده است. نمی‌دانم آیا باید این طور می‌شده یا نه، اما این که می‌دانم می‌توانم کمک کوچکی به دیگران بکنم، باعث آرامشم شده است. "