پولدارها، تکانی به خود بدهند!

قادر باستانی | ممدآقا، سلمانی محل، روز عید را هم تعطیل نکرد، ولی کو مشتری؛ سر برج است و باید اجاره بدهد. پس‌انداز ناچیزش هم در این دو ماه کرونایی، ته کشیده. حالا خوشحال است که مغازه‌اش در خیابان اصلی نیست که مأموران ببینند و پلمب کنند.

این روزها، هیچ آرایشگاهی حق ندارد فعالیت کند، اما خرجی زن و فرزند را از کجا باید تأمین کرد؟ کتاب‌فروش محل هم بعد از کلی مقاومت، دیگر نتوانست در این میدان تاب بیاورد و مجبور شد مغازه‌اش را برای کافی‌شاپ‌شدن خالی کند. هنوز آماری از آسیب کرونا به کسب‌وکار‌های کوچک داده نشده، اما همه ما هر روز صورت‌های شرمنده سرخ‌شده با سیلی را در گوشه‌وکنار شهر می‌بینیم؛ مردانی که روی خانه رفتن با دست خالی را ندارند.

معلوم نیست این مصیبت کی تمام خواهد شد، ولی مشکلات معیشتی خانواده‌ها انباشته شده و درد تهیدستی را تحمیل کرده است. دولت در شرایطی نیست که بتواند کمک‌خرج مردم آسیب‌دیده باشد؛ همین که با تحریم‌های کمرشکن، قامت راست نگاه داشته، به خود می‌بالد.

در همین شرایط ناگوار، برخی کارتل‌های اقتصادی هم شوآف فقیرنوازی دادند و از آن‌سو واردات انحصاری و سود آنچنانی از جیب دولت - بخوانید ملت - کردند. آن‌ها از تجارت ماسک و الکل و داروی ویژه کرونا و کیت تشخیص، سود‌های میلیاردی بردند.

در جامعه ما به برکت اقتصاد سرگردان میان سرمایه‌داری و سوسیالیستی، افرادی توانسته‌اند ثروت‌های خوبی بیندوزند. در همین شرایط تحریم ظالمانه آمریکا که فشار بر گرده اقشار ضعیف سنگینی می‌کند، توانگرانی هم داریم که هربار کرکره حجره‌شان را بالا و پایین کرده‌اند، ثروتشان دوبرابر شده.

آمار‌های اقتصاددانان، نشان از شکاف فزاینده طبقاتی دارد؛ این شکاف با بلیه کرونا و رکود شدید در کسب‌وکار‌های کوچک، روزبه‌روز بیشتر و عمیق‌تر شده است. در چنین شرایطی، دولت‌ها با اخذ مالیات از توانگران، توازن نسبی برقرار می‌کنند، اما شوربختانه در کشور ما، مالیات را من کارمند باید قبل از دریافت حقوق بدهم و بخش بزرگی از ثروتمندان از پرداخت مالیات طفره می‌روند.

شیوع کرونا، مشکلات معیشتی بسیاری بر اقشار ضعیف و متوسط وارد کرد؛ حتی تاکنون غالب افرادی که به دلیل بیماری کرونا جان خود را از دست داده‌اند، از همین اقشار بوده‌اند. البته توانگران هم گاهی شوخی‌شوخی کرونا می‌گیرند، اما این فقیر‌بیچاره‌ها هستند که جدی‌جدی می‌میرند. درهرحال، ضرورت دارد توانگران با نوع‎دوستی به کاهش مشکلات تهیدستان و آسیب‌دیدگان کمک کنند. البته باید چنین فضایی برای کمک‌رسانی ایجاد شود.

چند روز دیگر ماه رمضان می‌آید. این ماه عزیز، فرصت خوبی است که از فضای معنوی ایجادشده، برای دست‌گیری از آسیب‌دیدگان محدودیت‌های کرونایی بهره بگیریم. باید سازوکاری فراهم شود که توانگران انگیزه پیدا کنند و از طرف دیگر مطمئن باشند که کمک‌ها به درستی به دست نیازمندان مورد هدف می‌رسد.

در دنیا افراد مشهور مثل خواننده‌ها، سوپراستار‌های سینما و تلویزیون، مصلحان اجتماعی، سیاست‌مداران محبوب، فیلسوفان و نظایر آن‌ها کمپین‌هایی برپا می‌کنند و مبالغ قابل‌توجهی گردآوری می‌کنند. در ایران به شکل موردی یا مقطعی و برای کمک به اقشار خاص، چنین کار‌هایی شده و می‌شود، ولی در سطح ملی و رقم‌های درشت، لازم است به انجام برسد.

چند روز پیش، یک کهنه‌سرباز سالمند انگلیسی، توانست به تنهایی ۱۸ میلیون دلار کمک برای نظام بهداشتی کشورش جمع کند. چهره‌های شناخته‌شده و سلبریتی‌های مردمی ترکیه، کمپین «اجاره‌تان با من» را در فضای مجازی راه‌اندازی و برای پرداخت اجاره‌خانه به خانواده‌های نیازمند، پول خوبی جمع کردند.

سلبریتی‌های کره جنوبی، از جمله «لی یانگ آئه»، بازیگر سرشناس کره‌ای یا همان یانگوم، با خرید ماسک و سایر لوازم مورد نیاز مراقبت در برابر کرونا، این وسایل را در اختیار مردم قرار دادند.

امروز فکر می‌کنید اگر افرادی مثل استاد شجریان، استاد الهی‌قمشه‌ای، سیدمحمد خاتمی یا افرادی مانند داریوش ارجمند، پرویز پرستویی، محمدرضا گلزار، مهران مدیری، رضا عطاران و نظایر آنها، کمپین کمک به هم‌نوعان راه‌اندازی کنند، چقدر پول جمع می‌شود و چه تأثیر خوبی بر کاهش آلام آسیب‌دیدگان از کرونا برجا می‌گذارد.

نهاد‌های مدنی، سمن‌ها، مدیریت‌های شهری، شهرداری‌ها و هر کس که می‌تواند، باید پا پیش بگذارد. امروز روز دست‌گیری از هم‌نوعان است. شرایط برخی خانواده‌ها وخیم است. قدری کاهش فاصله طبقاتی هم مغتنم است.

فرصت ماه رمضان را قدر بدانیم و برای کمک به شهروندان نیازمند پیشقدم شویم. این روز‌ها خواهد گذشت، اما آن‌هایی که دستشان می‌رسید و کاری نکردند، پیش وجدان خود شرمنده خواهند شد. صداوسیما در این ماه مبارک، به‌جای برنامه‌های تکراری و ساعت‌پرکن، به دنبال ایجاد انگیزه در توانگران باشد که یاری کنند تا مرهمی بر درد مستضعفان باشند. امثال ممدآقای سلمانی در شهر‌های ما زیادند و چشم‌انتظار کمک هستند.