علت تکرر ادرار در شب؛ روشهای درمانی تکرر ادرار شبانه
علت تکرر ادرار در شب؛ روشهای درمانی تکرر ادرار شبانه
کد خبر :
۸۲۷۷۰
بازدید :
۶۲۵
فرادید | پزشکان نیاز به دفع ادرار در هر دو ساعت یا کمتر را به عنوان تکرر ادرار در نظر میگیرند. عامل کلیدی در رسیدگی به این مشکل تشخیص دلیل آن و دریافت درمان درست است. تکرر ادرار میتواند یک مشکل چالش برانگیز باشد، زیرا در برخی موارد فرد ممکن است کنترل مثانه خود را در زمان نیاز به استفاده از توالت از دست بدهد. تکرر ادرار میتواند احساس ناخوشایندی را در فرد ایجاد کند، زیرا همواره احساس بسیار پر بودن مثانه به وی دست میدهد.
تکرر ادرار میتواند بر کیفیت خواب فرد نیز تاثیرگذار باشد، زیرا موجب بیدار شدن وی در میانه شب میشود. این شرایط میتواند نشانهای از یک بیماری نیز باشد. پژوهشهای صورت گرفته نشان داده اند که بسیاری از افراد مبتلا به تکرر ادرار از صحبت درباره این مشکل با پزشک خود خجالت میکشند و برخی دیگر از مطرح کردن آن واهمه دارند، زیرا از این که نشانه مشکلی جدی باشد، هراس دارند.
برای برخی افراد دلیل نیاز به دفع ادرار مکرر به سادگی مصرف بیش از اندازه مایعات، مانند نوشیدنیهای کافئین دار یا گازدار، است. بانوان باردار نیز با تکرر ادرار مواجه میشوند، زیرا بزرگ شدن رحم بر مثانه فشار وارد میکند و از این رو، بارداری میتواند دلیل تکرر ادرار در این افراد باشد.
اما از آنجایی که تکرر ادرار در برخی موارد میتواند نشانهای از وجود مشکلی جدی باشد، بهترین گزینه مراجعه به پزشک است.
تکرر ادرار میتواند بر کیفیت خواب فرد نیز تاثیرگذار باشد، زیرا موجب بیدار شدن وی در میانه شب میشود. این شرایط میتواند نشانهای از یک بیماری نیز باشد. پژوهشهای صورت گرفته نشان داده اند که بسیاری از افراد مبتلا به تکرر ادرار از صحبت درباره این مشکل با پزشک خود خجالت میکشند و برخی دیگر از مطرح کردن آن واهمه دارند، زیرا از این که نشانه مشکلی جدی باشد، هراس دارند.
برای برخی افراد دلیل نیاز به دفع ادرار مکرر به سادگی مصرف بیش از اندازه مایعات، مانند نوشیدنیهای کافئین دار یا گازدار، است. بانوان باردار نیز با تکرر ادرار مواجه میشوند، زیرا بزرگ شدن رحم بر مثانه فشار وارد میکند و از این رو، بارداری میتواند دلیل تکرر ادرار در این افراد باشد.
اما از آنجایی که تکرر ادرار در برخی موارد میتواند نشانهای از وجود مشکلی جدی باشد، بهترین گزینه مراجعه به پزشک است.
دلایل تکرر ادرار
هنگامی که فردی از تکرر ادرار یا نیاز ناگهانی به دفع ادرار به پزشک شکایت میکند، تعدادی از دلایل بروز این مشکل توسط پزشک مد نظر قرار میگیرد. یکی از دلایلی که بسیار ساده به نظر میرسد، اضطراب است.
استرس و اضطراب میتواند محرک انتقال هورمونهای استرس به مناطقی خاص در بدن باشد، که مثانه یکی از آنها محسوب میشود، و زمینه ساز تغییرات فیزیولوژیکی شود. کسب آرامش و کاهش استرس اغلب موجب از بین رفتن تکرر ادرار میشود.
از دیگر دلایل بالقوه تکرر ادرار میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
عفونت دستگاه ادراری - عفونت در هر بخش از دستگاه ادراری - کلیه ها، حالب ها، مثانه، مجرای ادرار - میتواند به تکرر ادرار منجر شود. بیشتر عفونتها در مثانه و مجرای ادرار شکل میگیرند.
داروها - داروهای خاص از جمله ادرارآورها، میتوانند به افزایش ادرار افزایش منجر شوند.
پروستات بزرگ - بزرگ شدن پروستات میتواند به تکرر ادرار در آقایان منجر شود.
عفونت غده پروستات - یک عفونت باکتریایی است که موجب تکرر ادرار میشود.
عفونت کلیه - در کنار تکرر ادرار میتواند نشانههایی مانند ادرار بد بو یا تیره نیز شامل شود.
مثانه بیش فعال - نیاز ناگهانی به دفع ادرار را موجب میشود که فرد به واسطه انقباضات کنترل نشده و غیر قابل توضیح مثانه قادر به کنترل آن نیست.
تومور یا توده در ناحیه لگن
سیستیت بینابینی - التهاب دیواره مثانه است.
سرطان مثانه
اختلال عملکرد مثانه
حفره غیر طبیعی در دستگاه ادراری
بی اختیاری ادرار - در میان افراد مسن شایع است.
دیورتیکولیت - التهاب در پوشش داخلی روده بزرگ را شامل میشود.
دیابت - تکرر ادرار میتواند در نتیجه تلاش بدن برای خلاص شدن از شر گلوکز استفاده نشده از طریق ادرار شکل بگیرد.
سکته مغزی یا بیماریهای عصبی - این شرایط میتوانند به اعصابی که در خدمت مثانه هستند، آسیب وارد کنند.
تکرر ادرار در بانوان اغلب با عفونتهای دستگاه ادراری مرتبط است. بنابر برآوردهای صورت گرفته، ۶۰ درصد بانوان حداقل یک بار در زندگی خود عفونت دستگاه ادراری را تجربه خواهند کرد. البته، تکرر ادرار در زمان بارداری یکی دیگر از عوامل موثر است.
استرس و اضطراب میتواند محرک انتقال هورمونهای استرس به مناطقی خاص در بدن باشد، که مثانه یکی از آنها محسوب میشود، و زمینه ساز تغییرات فیزیولوژیکی شود. کسب آرامش و کاهش استرس اغلب موجب از بین رفتن تکرر ادرار میشود.
از دیگر دلایل بالقوه تکرر ادرار میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
عفونت دستگاه ادراری - عفونت در هر بخش از دستگاه ادراری - کلیه ها، حالب ها، مثانه، مجرای ادرار - میتواند به تکرر ادرار منجر شود. بیشتر عفونتها در مثانه و مجرای ادرار شکل میگیرند.
داروها - داروهای خاص از جمله ادرارآورها، میتوانند به افزایش ادرار افزایش منجر شوند.
پروستات بزرگ - بزرگ شدن پروستات میتواند به تکرر ادرار در آقایان منجر شود.
عفونت غده پروستات - یک عفونت باکتریایی است که موجب تکرر ادرار میشود.
عفونت کلیه - در کنار تکرر ادرار میتواند نشانههایی مانند ادرار بد بو یا تیره نیز شامل شود.
مثانه بیش فعال - نیاز ناگهانی به دفع ادرار را موجب میشود که فرد به واسطه انقباضات کنترل نشده و غیر قابل توضیح مثانه قادر به کنترل آن نیست.
تومور یا توده در ناحیه لگن
سیستیت بینابینی - التهاب دیواره مثانه است.
سرطان مثانه
اختلال عملکرد مثانه
حفره غیر طبیعی در دستگاه ادراری
بی اختیاری ادرار - در میان افراد مسن شایع است.
دیورتیکولیت - التهاب در پوشش داخلی روده بزرگ را شامل میشود.
دیابت - تکرر ادرار میتواند در نتیجه تلاش بدن برای خلاص شدن از شر گلوکز استفاده نشده از طریق ادرار شکل بگیرد.
سکته مغزی یا بیماریهای عصبی - این شرایط میتوانند به اعصابی که در خدمت مثانه هستند، آسیب وارد کنند.
تکرر ادرار در بانوان اغلب با عفونتهای دستگاه ادراری مرتبط است. بنابر برآوردهای صورت گرفته، ۶۰ درصد بانوان حداقل یک بار در زندگی خود عفونت دستگاه ادراری را تجربه خواهند کرد. البته، تکرر ادرار در زمان بارداری یکی دیگر از عوامل موثر است.
نشانههای مرتبط با تکرر ادرار
اگر تکرر ادرار را تجربه میکنید، با احساس نیاز به استفاده زیاد از توالت آشنا هستید، اما این تنها نشانه مرتبط با این شرایط نیست.
هنگامی که درباره مشکلات ادراری با پزشک صحبت میکنید، وی درباره حجم ادرار، مشکل در تخلیه مثانه، و این که آیا حادثهای داشته اید با شما گفتگو خواهد کرد. موارد این چنینی نشانههایی هستند که میتوانند به تشخیص دلیل تکرر ادرار کمک کنند. اگرچه هر فردی با فرد دیگر متفاوت است، اما از نشانههای شایع تکرر ادرار میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
ضرورت دفع ادرار
سوزش هنگام دفع ادرار
نشت ادرار غیر قابل توضیح
درد مثانه
بی اختیاری ادراری
نشت ادرار هنگام سرفه
وجود خون در ادرار
تردید - احساس ضرورت دفع ادرار در شرایطی که چیزی خارج نمیشود.
هنگامی که تکرر ادرار تاثیر قابل توجهی بر زندگی شما میگذارد یا با نشانههایی غیر قابل توضیح مانند درد در کمر، تب، لرز، ادرار خون آلود یا کدر، و ترشح از آلت تناسلی مواجه هستید باید کمک پزشکی دریافت کنید. در صورت افزایش ناگهانی تشنگی نیز باید به پزشک مراجعه کنید.
هنگامی که درباره مشکلات ادراری با پزشک صحبت میکنید، وی درباره حجم ادرار، مشکل در تخلیه مثانه، و این که آیا حادثهای داشته اید با شما گفتگو خواهد کرد. موارد این چنینی نشانههایی هستند که میتوانند به تشخیص دلیل تکرر ادرار کمک کنند. اگرچه هر فردی با فرد دیگر متفاوت است، اما از نشانههای شایع تکرر ادرار میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
ضرورت دفع ادرار
سوزش هنگام دفع ادرار
نشت ادرار غیر قابل توضیح
درد مثانه
بی اختیاری ادراری
نشت ادرار هنگام سرفه
وجود خون در ادرار
تردید - احساس ضرورت دفع ادرار در شرایطی که چیزی خارج نمیشود.
هنگامی که تکرر ادرار تاثیر قابل توجهی بر زندگی شما میگذارد یا با نشانههایی غیر قابل توضیح مانند درد در کمر، تب، لرز، ادرار خون آلود یا کدر، و ترشح از آلت تناسلی مواجه هستید باید کمک پزشکی دریافت کنید. در صورت افزایش ناگهانی تشنگی نیز باید به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص تکرر ادرار
برای تشخیص دلیل تکرر ادرار، احتمالا پزشک پرسشهای بسیاری را مطرح میکند و یک معاینه جسمانی انجام میدهد. از جمله این پرسشها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
با دفع ادرار طی روز مشکل دارید یا شب؟
آیا تکرر ادرار شبانه به کمبود خواب منجر میشود؟
چه میزان مایعات در طول یک روز مصرف میکنید؟
آیا نوشیدنیهای الکلی یا کافئیندار مصرف میکنید؟
آیا دارو مصرف میکنید؟
با توجه به پاسخهای ارائه شده و سابقه پزشکی شما، پزشک ممکن است یک یا چند مورد زیر را مد نظر قرار دهد:
آزمایش ادرار - این کار برای اندازه گیری ترکیبات مختلف که در ادرار وجود دارند، انجام میشود.
سیستومتری - آزمایشی است که فشار داخل مثانه را برای بررسی چگونگی عملکرد این اندام اندازه گیری میکند.
سونوگرافی - از این روش تصویربرداری برای مشاهده مثانه و مناطق اطراف آن استفاده میشود.
آزمایشهای نورولوژیک - روشهای تشخیصی برای تایید یا رد اختلال عصبی هستند.
هنگامی که نتایج آزمایش ها، معاینه جسمانی و پاسخ پرسشها در کنار یکدیگر قرار میگیرند، پزشک به شناسایی دلیل تکرر ادرار نزدیک خواهد شد و قادر به تجویز روش درمانی مناسب برای آن است.
با دفع ادرار طی روز مشکل دارید یا شب؟
آیا تکرر ادرار شبانه به کمبود خواب منجر میشود؟
چه میزان مایعات در طول یک روز مصرف میکنید؟
آیا نوشیدنیهای الکلی یا کافئیندار مصرف میکنید؟
آیا دارو مصرف میکنید؟
با توجه به پاسخهای ارائه شده و سابقه پزشکی شما، پزشک ممکن است یک یا چند مورد زیر را مد نظر قرار دهد:
آزمایش ادرار - این کار برای اندازه گیری ترکیبات مختلف که در ادرار وجود دارند، انجام میشود.
سیستومتری - آزمایشی است که فشار داخل مثانه را برای بررسی چگونگی عملکرد این اندام اندازه گیری میکند.
سونوگرافی - از این روش تصویربرداری برای مشاهده مثانه و مناطق اطراف آن استفاده میشود.
آزمایشهای نورولوژیک - روشهای تشخیصی برای تایید یا رد اختلال عصبی هستند.
هنگامی که نتایج آزمایش ها، معاینه جسمانی و پاسخ پرسشها در کنار یکدیگر قرار میگیرند، پزشک به شناسایی دلیل تکرر ادرار نزدیک خواهد شد و قادر به تجویز روش درمانی مناسب برای آن است.
روشهای درمانی برای تکرر ادرار
هنگامی که تکرر ادرار به موضوعی فراتر از یک مشکل موقت تبدیل میشود، نباید ناامید شوید و فکر کنید باید همواره در نزدیکی توالت حضور داشته باشید. در شرایطی که ممکن است درمانی قطعی وجود نداشته باشد، اما با برخی روشیهای درمانی میتوان شرایط تکرر ادرار را زیر کنترل درآورد.
به عنوان مثال، اکر بیماری دیابت دلیل تکرر ادرار است، درمان ممکن است شامل مدیریت سطوح قند خون باشد. اگر فردی مثانه بیش فعال دارد، روند درمان میتواند با درمانهای رفتاری، مانند نگه داشتن مثانه، اصلاحات رژیم غذایی، و تمرینات کگل آغاز شود. تمرین دادن مثانه به تدریج فواصل بین استفاده از توالت را افزایش میدهد و به مثانه کمک میکند مدت زمان بیشتری ادرار را نگه دارد. تمرینات کگل برای تقویت عضلات اطراف مثانه و مجرای ادرار کارایی دارند و کنترل بر مثانه را بهبود میبخشند.
درمان تکرر ادرار میتواند شامل مصرف دارو نیز شود. برخی داروها به شکل قرص و برخی دیگر در قالب وصله قابل استفاده هستند.
جراحی یکی دیگر از گزینههای درمان تکرر ادرار است، اما باید به عنوان آخرین راه حل مد نظر قرار بگیرد.
در بسیاری از موارد، افراد در مییابند که نظارت بر میزان مایعات مصرفی میتواند در کاهش تکرر ادرار به واقع موثر باشد. به عنوان مثال، آنها متوجه میشوند در صورت پرهیز از نوشیدن مایعات پیش از خواب چندان با نیاز دفع ادرار مواجه نخواهند شد. به طور همزمان، پرهیز از مصرف برخی مواد غذایی مانند غذاهای تند، شکلات، شیرین کنندهها مصنوعی و دیگر غذاهایی که میتوانند مثانه را تحریک کنند میتواند به کاهش تکرر ادرار کمک کند.
به عنوان مثال، اکر بیماری دیابت دلیل تکرر ادرار است، درمان ممکن است شامل مدیریت سطوح قند خون باشد. اگر فردی مثانه بیش فعال دارد، روند درمان میتواند با درمانهای رفتاری، مانند نگه داشتن مثانه، اصلاحات رژیم غذایی، و تمرینات کگل آغاز شود. تمرین دادن مثانه به تدریج فواصل بین استفاده از توالت را افزایش میدهد و به مثانه کمک میکند مدت زمان بیشتری ادرار را نگه دارد. تمرینات کگل برای تقویت عضلات اطراف مثانه و مجرای ادرار کارایی دارند و کنترل بر مثانه را بهبود میبخشند.
درمان تکرر ادرار میتواند شامل مصرف دارو نیز شود. برخی داروها به شکل قرص و برخی دیگر در قالب وصله قابل استفاده هستند.
جراحی یکی دیگر از گزینههای درمان تکرر ادرار است، اما باید به عنوان آخرین راه حل مد نظر قرار بگیرد.
در بسیاری از موارد، افراد در مییابند که نظارت بر میزان مایعات مصرفی میتواند در کاهش تکرر ادرار به واقع موثر باشد. به عنوان مثال، آنها متوجه میشوند در صورت پرهیز از نوشیدن مایعات پیش از خواب چندان با نیاز دفع ادرار مواجه نخواهند شد. به طور همزمان، پرهیز از مصرف برخی مواد غذایی مانند غذاهای تند، شکلات، شیرین کنندهها مصنوعی و دیگر غذاهایی که میتوانند مثانه را تحریک کنند میتواند به کاهش تکرر ادرار کمک کند.
۰