تصاویر/ مسیر خونبار در نیجریه
یک روز صبح یک پسر داشت یک گاری بسته شده به گاو را که پر از ذرت بود به بازار میبرد. گاری بیرون روستا منفجر شد. پسر زخمی شد و دو گاو کشته شدند. بعد یک گاری دیگر رفت تا جسد حیوانات را بیاورد، آن گاری هم منفجر شد و صاحب آن به همراه گاوهایش کشته شد.
کد خبر :
۸۸۴۱۳
بازدید :
۱۲۱۹۳
فرادید | مینهایی که گروههای جهادی و سایر سازمانهای شبهنظامی در منطقه شمالشرق در زمین کاشتهاند تهدید مرگبار برای مردمی است که در نیجریه آوارگان داخلی محسوب میشوند.
تصاویری که در ادامه میبینیم رد مین را بر بدنهای مردمان نیجریه نشان میدهد:
اردوگاهی در باما، شمالشرق نیجریه که آوارگان داخلی را اسکان داده و پیشازاین یک بیمارستان محلی بود. این شهر بیشتر از یکسال در اختیار نیروهای بوکوحرام بود و بارها از زمانی که دولت در سال ۲۰۱۵ این شهر را بازپسگرفته مورد هجوم بوکوحرام قرار گرفته است. بیشاز ۴۰۰۰۰ نفر در این اردوگاه زندگی میکنند.
یک تصویر هوایی از اردوگاهی در کندوگا در استان بورنو. اردوگاهها شبیه پادگانهای نظامی هستند و سنگربندی شدهاند تا در مقابل حملات بوکوحرام و سایر نیروهای شبهنظامی مسلح و گروههای اوباش و اراذل در امان باشند.
زارا ابوبکر، مادر ۸ فرزند که در مایدوگوری زندگی میکند. او بر اثر انفجار مین به شدت مجروح شد. او میگوید: «داشتیم فرار میکردیم، داشتیم میدویدیم، چون در باگا به ما حمله شد. یکی میدان مین را منفجر کرد و همه روی هوا رفتیم. خیلی مردند.» شوهر زارا پیشاز این حمله در یک انفجار مین کشته شده بود.
ادریس آدم که در اردوگاه آوارگان در مایدوگوری زندگی میکند مشغول توصیف انفجار مینی است که در نزدیکی روستایش شاهد آن بوده است. «ما همیشه از مسیر جاده برای رفتن به کندوگا استفاده میکردیم. یک روز صبح یک پسر داشت یک گاری بسته شده به گاو را که پر از ذرت بود به بازار میبرد. گاری بیرون روستا منفجر شد. پسر زخمی شد و دو گاو کشته شدند. بعد یک گاری دیگر رفت تا جسد حیوانات را بیاورد، آن گاری هم منفجر شد و صاحب آن به همراه گاوهایش کشته شد. اگر میتوانستیم به خانه برگردیم دیگر مجبور نبودیم از این جادهها استفاده کنیم. این میدانهای مین برای همیشه اینجا خواهند ماند و هرگز پاکسازی نمیشوند.
مامزا و دوستش فالماتا بعد از انفجار یک نارنجک در دستان پسر ۹ ساله فالماتا به شدت مجروح شدند. مصطفی و عمومی ۱۴ سالهاش بکورا فکر کرده بودند نارنجک بخشی از یک پمپ آب است و آن را به اردوگاه آورده بودند. مصطفی بلافاصله بعد از انفجار کشته شد. بکورا نجات پیدا کرد.
هاونوا نوزاد ۱۳ ماهه خود، حلیمه را، که دچار سوءتغذیه است در آغوش گرفته است. شوهر او در حملات شورشیان در سال ۲۰۱۸ کشته شد و او توانست از منطقهای که توسط بوکوحرام اداره میشد به همراه ۶ فرزندش که همگی در آستانه قطحیزدگی بودند، فرار کند.
مادران در اردوگاه آوارگان در جیوزا در صف ایستادهاند تا غذای کمکی کودک دریافت کنند. شهر جیوزا در سال ۲۰۱۴ توسط بوکوحرام اشغال شد. یکسال بعد نیروی ارتش نیجریه این شهر را پسگرفت.
شترمرغی در اردوگاه مایدوگوری قدم میزند.
زنان در جیوزا منتظرند برای عبور از یک مانع عبور کنند و در یک زمین کشاورزی برای دو ساعت کشاورزی کنند. آنها اجازه دارند فقط ۵۰۰ متر از این محل دورتر بروند.
مردم در بیرون از اردوگاه مایدوگوری منتظرند تا به سمت زمینهای کشاورزی بروند. هر روز آنها از موانع عبور میکنند و امنیت شهر یا اردوگاه را با خطر ربوده شدن، به قتل رسیدن یا رفتن روی مین معاوضه میکنند.
ابراهیم امبایه، رئیس اردوگاه آوارگان در جیوزا، توضیح میدهد دو هفته پیش یک حمله شبانه توسط بوکوحرام به اردوگاه شده و اردوگاه از همه طرف مورد حمله قرار گرفته است. او میگوید: «این حمله ینی مینهای منفجرنشده ممکن است وجود داشته باشد. ما از گروه مشاوران مینروب به دلیل کمکهایشان و آموزش شناسایی و خنثی کردن خطر تشکر میکنیم. اکنون مردم اگر چیزی پیدا میکنند به جای آنکه به آن دست بزنند به ما اطلاع میدهند.»
نشان بوکوحرام بر در یکی از ساختمان باما که ۲ سال در اشغال گروه شبهنظامی بوکوحرام بود. بیشتر شهر در زمان حکومت بوکوحرام ویران شد و بخش زیادی از شهر هنوز بدون سکنه است. این شهر محل استقرار یکی از اردوگاههای آوارگان با ۴۳۰۰۰ نفر جمعیت است.
در باما مردم به کارکنان گروههای مینروب توضیح میدهند که در کدام مناطق ادوات منفجرنشده دیدهاند.
پسران در بیرون ساختمانی که قبلاً مدرسه بود فوتبال بازی میکنند. شهر جیوزا صحنه درگیریهای شدید بوده و بسیاری از ساختمانهای آن آثار گلوله دارد.
مردم با غروب خورشید به همراه بزها به اردوگاه برمیگردند.
منبع: The Guardian
ترجمه: سایت فرادید
ترجمه: سایت فرادید
۰