کاهش مرگ‌و‌میر کرونایی با داروی رماتیسم

کاهش مرگ‌و‌میر کرونایی با داروی رماتیسم

دگزامتازون نخستین دارویی است که ثابت شد می‌تواند از تلفات ناشی از ویروس کرونا بکاهد. این پژوهش همچنین نشان می‌دهد بیمارانی که با این دارو‌ها درمان می‌شوند به‌طور متوسط بین هفت تا ۱۰ روز زودتر بیمارستان را ترک می‌کنند.

کد خبر : ۸۹۲۳۰
بازدید : ۹۲۴۷
کاهش مرگ‌و‌میر کرونایی با داروی رماتیسم
شواهد حاکی از آن است که دو دارویی که تاکنون عموما برای درمان رماتیسم مفصلی استفاده می‌شدند می‌توانند «به‌گونه‌ای چشمگیر» خطر مرگ‌ومیر را در مبتلایان به کووید-۱۹ که در بخش مراقبت‌های ویژه بستری می‌شوند، کاهش دهند.

در چارچوب راهنمای جدیدی که قرار است از طرف نظام درمان عمومی بریتانیا منتشر شود، برای بیماران مبتلا به کووید-۱۹ که با وضعیت وخیم در بیمارستان بستری می‌شوند، دارو‌های «توسیلی زوماب» و «ساریلوماب» تجویز خواهند شد که هردو سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کنند و می‌توانند احتمال زنده ماندن بیمار و بهبود او را افزایش دهند.

آزمایش‌های بالینی پروژه «ریمَپ-کَپ» که با بودجه دولت انجام شده است، نشان می‌دهد که درمان با دارو‌های مذکور همراه با تجویز کورتون‌هایی از جمله «دگزامتازون» در روز نخست ورود بیمار به بخش مراقبت ویژه می‌تواند موارد مرگ‌ومیر ناشی از کووید-۱۹ را تا یک چهارم کاهش دهد.
دگزامتازون نخستین دارویی است که ثابت شد می‌تواند از تلفات ناشی از ویروس کرونا بکاهد. این پژوهش همچنین نشان می‌دهد بیمارانی که با این دارو‌ها درمان می‌شوند به‌طور متوسط بین هفت تا ۱۰ روز زودتر بیمارستان را ترک می‌کنند.

مت هنکاک، وزیر بهداشت بریتانیا، این خبر را «نقطه عطفی دیگر در یافتن راهی برای خروج از همه‌گیری» توصیف کرده است. پرفسور جاناتن ون تم، مقام ارشد پزشکی انگلستان (بخشی از بریتانیا) نیز گفته است این درمان «گامی مهم در جهت افزایش شانس زنده ماندن بیماران در بخش مراقبت ویژه» است.

این آزمایش که به منظور بررسی سایر کارشناسان در یک نشریه پزشکی منتشرشده است، بر پژوهش روی ۸۰۳ بیمار مبتنی است که ۳۵۳ نفر از آن‌ها با «توسیلی زوماب» و ۴۸ نفر دیگر با «ساریلوماب» تحت درمان قرار گرفته‌اند. همراه با این دو دارو، برای اکثر بیماران که همگی به دستگاه تنفس مصنوعی وصل بوده‌اند، دارو‌های «کورتیکوسترون» (کورتن) تجویز شده بوده است.

پژوهشگران می‌گویند که در مقایسه با نرخ ۳۵/۸ درصدی مرگ‌ومیر در بیمارانی که دارو‌های مذکور به آن‌ها داده نشده است، تنها ۲۷/۳ درصد اشخاصی که با این سه دارو تحت درمان قرار گرفته‌اند، درگذشتند.

پروفسور آنتونی گوردون، مقام ناظر بر پروژه «ریمَپ-کَپ»، می‌گوید: «این کشفی بسیار مهم است که می‌تواند تاثیری فوری بر بیمارانی داشته باشد که شرایط وخیمی دارند. ما کشف کرده‌ایم که در بیمارانی که وضعیت آن‌ها وخیم است -کسانی که در بخش مراقبت ویژه به دستگاه‌های تنفسی وصل هستند- درمان با این دارو‌ها می‌تواند شانس زنده ماندن و بهبود آن‌ها را افزایش دهد.
اینکه مراجعه به بیمارستان و مرگ‌ومیر ناشی از کووید-۱۹ در بریتانیا شدیدا افزایش یافته است، بسیار مهم است که ما به یافتن درمان‌های موثری که می‌تواند موج بیماری را بشکند، ادامه دهیم. می‌توانید انتظار داشته باشید که از هر ۱۲ بیماری که با این دارو‌ها درمان می‌شود، یک نفر زنده بماند. این بسیار موثر است.»

مارتین لندری، استاد طب و بیماری‌های عفونی در دانشگاه آکسفورد، می‌گوید که این کشف نمایانگر «توانایی فوق‌العاده آزمایش‌های پراکنده‌ای است که با دقت عمل انجام شده و (نتیجه آن) در اختیار کارکنان خط مقدم نظام درمانی قرار گرفته است تا ببینند کدام‌یک از درمان‌هایی که امیدواریم موثر باشند، حقیقتا به سود بیمار است.»

پروفسور ون تم نیز می‌افزاید که تجویز «توسیلی زوماب» و «ساریلوماب» برای بیمارانی که با عوارض وخیم در بیمارستان بستری می‌شوند، شانس ترخیص از بخش مراقبت ویژه را که برای کاهش فشاربر این بخش بیمارستان‌ها و نجات زندگی‌ها حیاتی است، افزایش می‌دهد.»

وزارت بهداشت و خدمات اجتماعی بریتانیا اعلام کرده است که «توسیلی زوماب» و «ساریلوماب» به فهرست دارو‌هایی که صادرات آن محدود است، افزوده شده‌اند. این اقدام با اعمال مقررات علیه کسانی که از چارچوب محدودیت‌ها تخطی می‌کنند، از حق بیماران بریتانیایی برای برخورداری از دارو‌های مذکور حفاظت می‌کند.

تصور می‌شود درمان با «توسیلی زوماب» و «ساریلوماب» حدود ۷۵۰ تا یک هزار پوند هزینه داشته باشد و در یک یا دو دز به شکل وریدی تزریق شود. این دو دارو از طریق سرکوب کردن سیستم ایمنی بدن وارد عمل می‌شوند که در بیماران کووید-۱۹ با عوارض سخت، به لطمه به اندام‌های داخلی یا از کارافتادن آن‌ها منجر می‌شود.
منبع: ایندیپندنت
۰
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید