شخصیتشناسی از روی بالش
رایجترین روش مرتبسازی بالش روی تخت، مرتب کردن به شیوه کلاسیک است که شامل یک عالمه بالش تزئینی میشود که مرتب کنار هم چیده شدهاند. درواقع این بالشها برای خوابیدن نیستند بلکه هدف از چیدن آنها روی تخت اضافه کردنِ یک گزینه تزئینی دیگر به اتاق برای افزایش احساسِ «وای عجب چیزی!» است.
مرتبشده به کاملترین شکل: شخصیتی به شدت اخلاقی
رایجترین روش مرتبسازی بالش روی تخت، مرتب کردن به شیوه کلاسیک است که شامل یک عالمه بالش تزئینی میشود که مرتب کنار هم چیده شدهاند. درواقع این بالشها برای خوابیدن نیستند بلکه هدف از چیدن آنها روی تخت اضافه کردنِ یک گزینه تزئینی دیگر به اتاق برای افزایش احساسِ «وای عجب چیزی!» است.
لی میگوید: «این شکل از چیدمان بالشها احساس شدید سنتی بودن و شخصی که خیلی به اخلاق پایبند است را منتقل میکند. این افراد معمولاً برای انجام کارها پیشقدم نمیشوند، اما میتوان در هنگام بحرانها به آنها اعتماد و اتکا کرد.»
مرتبشده بر اساس اندازه: میل به رقابت
لی میگوید: «حس نظم در بالشهایی که به ترتیب از بزرگ به کوچک چیده شده است برای آنهایی که سازش و تعادل را دوست دارند، بسیار اطمینانبخش است.»
«این افراد از مشخص بودنِ مرزها و ساختارها در زندگی لذت میبرند و هدفشان دستیابی به آن بزرگترین بالش روی تخت است.»
تکیه داده به تاج تخت: متفکر تحلیلی
مرتب کردن در جهتهای متفاوت: خلاق و لذت برنده از هرجومرج
لی میگوید: «همیشه یک نفر هست که وضع موجود را برهم میزند و کسانی که بالشهایشان را مخلوط مرتب میکنند عاشق تنوع در زندگی هستند. آنها بیشتر از سایرین امکان دارد از اندکی هرجومرج لذت ببرند و ذاتاً آدمهای سخاوتمندتری هستند. آنها از کارهای خلاقانه لذت بیشتری میبرند و احتمالاً کمترین وقتشناسی را در یک گروه دارند.»
بدونِ نظمی خاص: حس قویِ خود بودن
لی میگوید: «این نشانهای از عملگرایی و کارایی است؛ ذهنیت این افراد شکل این است که "من فقط به چیزی برای خوابیدن احتیاج دارم. "» این فرد احتمالاً بسیار فردگراست و حسی قوی از خود بودن دارد که یعنی از مد و ترندها دنبالهروی نمیکند.
«این افراد در جاهای دیگر هم مینیمالیستی عمل میکنند و احتمالاً تجربه-محور هستند و در یک عرصه خاص فعالیت میکنند.»