توطئه پنهان در "نظریه توطئه"

عبدالرحمن نجل‌رحیم | شاید نظریه توطئه قدمتی به گستره تاریخ بشر روی زمین داشته باشد. از زمانی که گروه‌های انسانی به طور قبیله‌ای بر اساس عادات و سنت‌های متفاوت به دوست و دشمن تقسیم شدند، نظریه توطئه هم در بین آن‌ها قوت گرفت.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد که نظریه توطئه پدیده‌ای عاطفی‌-اجتماعی است و اغلب افراد گروه آن‌ها هستند که مرتکب توطئه و دسیسه نسبت به خودی‌ها (ما) می‌شوند. این نیاز وجودی به تعلق گروهی و احساس خطر، آسیب و گزند از طرف گروه دیگر، زمینه را برای طرح نظریه توطئه هموار می‌کند.

یکی از مشخصات نظریه توطئه، احساس عدم اختیار و کنترل در تعیین سرنوشت خویش و دلسپاری به نیرو‌های اداره‌کننده پنهان با قدرت افسانه‌ای است. این قدرت‌های خارج از کنترل سوژه انسانی اگر متعلق به گروه ما باشد، نقش اهورایی بازی می‌کند و نماینده خیر است.

اگر از سوی گروه آن‌ها یا متخاصم و دشمن باشد، نقش شیطانی و تعمیم‌دهنده شر دارد. چنین است که در ذهن با مغز اجتماعی انسان، نظریه توطئه برای ساده‌کردن مسائل بغرنج اجتماعی ساخته می‌شود تا نیروی خیر و شر در خارج از اختیار بشر، کارکردی فراطبیعی داشته باشند.

فرد توطئه‌یاب در گروه خود، از این نظر دانای توانا به حساب می‌آید که می‌تواند بداند که قدرت عروسک‌گردانی در پس پرده در دستان توانمند ناپیدا و ماورایی خیر (ما) در مقابل شر (آنها) قرار دارد. دانایی که به دیگران در گروه بگوید که بیهوده تلاش نکنید، نقشه‌ها در ماورای از نظر پنهان، کشیده می‌شود که عاطفه و عقل معمول انسان، علم واقعیت‌یاب را بر آن اشرافی نیست.

در این وادی فقط نشانه‌های پرابهامی از نیرو‌های ماورایی بر شخص توطئه‌یاب آشکار می‌شوند که اگر خیر باشند، از جانب خودی و اگر شر باشند از سوی غیرخودی (آنها) یا دشمن است. اشاره‌ها و نشانه‌ها ابتدا معلوم می‌شود و سپس به دیگران و توده مردم سرایت می‌کند.

واقعیت این است که در قرن بیست‌ویکم نیز هنوز نظریه توطئه با ابعاد فراواقعی خود، علم‌ستیز است و جایگزین واقعیت‌ها می‌شود و با گسترش دنیای مجازی، در زندگی شلوغ و آشفته ما مخرب‌تر ظاهر می‌شود. امروزه، اشاعه نظریه توطئه ماورایی، به شدت حوزه سیاست جهانی را نیز قبضه کرده و می‌رود تا بساط نمایش دموکراتیک در کشور‌های سرمایه‌داری متورم را نیز برچیند.

نمونه‌اش سربرآوردن جنبش دست‌راستی «کیو انون» در دنیای مجازی است که تاکنون چند نمایش تظاهرات خیابانی چشمگیر و خبرساز در آمریکا و اروپا نیز داشته است. ماجرا با فعال‌شدن پست‌های فیس‌بوکی زیادی با علامت «کیو» شروع شد که تلاش داشتند تا افراد بیشتری را در تله یا چاله مجازی خرگوشی خود گرفتار کنند؛ یعنی از طریق جاذبه‌های شبه‌خبری‌-اطلاعاتی هیجان‌انگیز قلابی همراه با لعاب بشردوستانه و خیرخواهانه، به دام فضای توطئه نظری خود بیندازند.

در‌عین‌حال نگذارند که آن‌ها به اخبار و اطلاعاتی که از طریق رسانه‌های رسمی منتشر می‌شود، دسترسی داشته باشند. به این ترتیب، کاربران برای «کیو» یا رهبر، «آنون» یا دنباله‌رو می‌شوند. به اعتقاد گروه با رهبری «کیو»، واقعیت‌هایی را که رسانه‌های رسمی پخش می‌کنند در پس پرده توسط نیرویی شیطانی اداره می‌شود و باید از صحنه توجه کاربران دور نگه داشته شود.

«کیو» گویا مأموریتی ویژه دارد تا ابتدا آمریکا و سپس دنیا را از خطر نابودی قریب‌الوقوع آگاه کند. پیغام گروه، پیامی آخرالزمانی است که رگه‌هایی از عقاید فرقه مسیحی اوانجلیستی دارد. واقعیت این است که «کیو» می‌خواهد از «دونالد ترامپ» در رهبری جهان آزادشده (گروه خودی) حمایت کند.

زیرا گروه غیرخودی، یعنی تشکیلات سیاسی مخالف و به قولی دولت پنهان با نقشه‌های شیطانی، شامل نخبه‌های سیاسی به سرکردگی حزب دموکرات و همراهی سلبریتی‌های هالیوودی و بیلیونر‌ها قصد دارند در جهان آدم‌فروشی راه بیندازند. کودکان را ابتدا مورد تجاوز جنسی قرار دهند و سپس خون‌شان را بگیرند و به مصارف جوان و شاداب‌سازی ستارگان هالیوودی و نخبگان سیاسی لیبرال جهانی برسانند.

درضمن درصددند از بدن این کودکان قربانی ماده «ادرنو کروم» استخراج کنند و آن را در وان حمام ستارگان هالیوودی جهت شاداب‌سازی و پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا بریزند. جالب توجه است که «ادرنو کروم» از اکسیداسیون ترشح آدرنالین غده فوق کلیوی ساخته می‌شود و مصرف پزشکی آن فقط برای کمک به انعقاد خون است.

اما خاصیت روان‌گردانی ماده‌ای به نام «ادرنو کروم» از زمان کتاب «دروازه‌های ادراک» الدوس هاکسلی (۱۹۵۴) تا رمان «ترس و چپاول در لاس‌وگاس» از هانتر تامسون و فیلم‌های سینمایی مربوطه، مطرح بوده، ولی دلیل قاطع علمی برای آن وجود ندارد.

اما هم‌اکنون افراد گروه «کیو انون» پلاکارد ادرنو کروم را به عنوان سند جنایت سیاست‌مداران لیبرال جهان در خیابان‌ها به نمایش می‌گذارند. «دونالد ترامپ» از ابتدای ریاست‌جمهوری دوره قبل (۲۰۱۶)، خود را نماینده مخالفان سرسخت تشکیلات سیاسی آمریکا معرفی کرد تا رأی بیاورد. در این دوران ماجرای «پیتزا گیت» در دنیای مجازی فیس‌بوکی به بهانه نجات کودکان از دست مافیای تجارت کودکان قربانی آزار جنسی به رهبری خانم «هیلاری کلینتون»، رقیب انتخاباتی ترامپ، جنجالی به پا کرد.

در جریان ویروس کرونا نیز گروه فیس‌بوکی «کیو» با «دونالد ترامپ» همراه بود. ابتدا کرونا را دسیسه قدرتمندان در پشت پرده سیاست شیطانی دموکرات‌ها دانست و سپس آن را توطئه چینی پخش ویروس با تکنولوژی «جی ۵ کروناویروس» برای طرفداری از دموکرات‌ها دانست.

دکتر «آنتونی فاوچی» را نماینده دولت پنهان مخالف ترامپ معرفی کرد و جالب است که در دنباله این جریانات «ترامپ» در دهم آگوست امسال از گروه خودی «کیو انون» به عنوان میهن‌پرستان واقعی حمایت کرد و در پاسخ تقاضای آن‌ها برای رهبری قبول زحمت کرد و رسما گفت: چنین وظیفه دشواری را به دوش می‌گیرد، زیرا می‌خواهد دنیا را از دست فلسفه رادیکال چپ و شیاطین دموکرات (غیرخودی) نجات دهد که در پی انهدام کشور آمریکا و پس از آن نابودی دنیا هستند.

ماجرای گروه مجازی «کیو انون» تنها یک نمونه کوچک از چگونگی کارکرد فاجعه‌بار نظریه توطئه در دنیای مجازی امروز است. شکی نیست که در کشور خودمان نیز در دنیای واقعی و مجازی، به وفور نمونه‌هایی در فرمول‌های ساده‌تر از نظریه توطئه یافت می‌شوند که اغلب در برخورد با آن‌ها هم زیاد تعجب نمی‌کنیم!