Faradeed

بعد از جنگ، او بار دیگر به پاریس بازگشت. حضورش در پاریس همزمان با کنفرانس صلح پاریس بود که از ایران هیأتی به ریاست دوست قدیمی او محمدعلی فروغی شرکت کرده بودند. فروغی در آنجا متوجه مشکلات مالی علامه شد و تلاش کرد تا مقرری‌ای برایش درست کند.

زمانی که او تدریس را آغاز کرد در مدارس ایران کتاب‌های مناسبی برای تدریس به دانش‌آموزان وجود نداشت و دکتر قریب قواعد زبان فارسی را به سبک دستور‌های فارسی‌زبان اروپایی تدوین و کتاب‌های دستور زبان فارسی را در چهار جلد تألیف کرد.

فاطمه معتمدآریا از آن دسته بازیگرانی است که چندان اهل مصاحبه نیست و شاید فقط برای «تئاتر» باشد که هر گفت‌وگویی را راحت رد نکند. او این بار برای یکی از فیلم‌هایش پای صحبت نشست که دوست دارد بیشتر دیده شود، ولی با نگاه تیز و منتقدانه‌ای که دارد، قطعا حرف‌هایش به همین فیلم ختم نمی‌شود.

امروز، بیست‌ویکمین سال وداع با «عبدالحسین زرین‌کوب» است؛ کسی‌که هم در ادبیات و هم تاریخ، چهره‌ای ممتاز بود.

«مردن در آب مطهر» به نویسندگی و کارگردانی نوید محمودی و تهیه‌کنندگی جمشید محمودی در جشنواره جهانی فیلم بوسان نمایش داده می‌شود.

بار‌ها از او شنیده بودم که فرق میان آدم باسواد و آدم بی‌سواد بسیار است. می‌گفت: کسی که فقط بتواند بخواند و کمی بنویسد، دگرگونی اساسی و بنیادی در ذهن و شعورش پیدا می‌شود.

یک مورچه‌خوار بعد از جنگی جدی با یک جوجه‌تیغی با پنجه شکسته به درمانگاه آورده شد. بیمار در یک گاراژ مخفی شده بود. دامپزشکان می‌گویند او حتماً از آتش فرار کرده است، زیرا مورچه‌خوار‌ها به ندرت از شهر سر در می‌آورند.

شاید عجیب به نظر برسد که یک فیلم برای حضور در جشنواره فجر رد شود، اما در یک جشنواره مهم جهانی همچون "ونیز" جایزه بهترین فیلم افق نو و جایزه فیپرشی (جایزه انجمن جهانی منتقدان) را کسب کند. اما حالا دیگر جای تعجب ندارد، چرا که این اتفاق برای فیلم «دشت خاموش» ساخته احمد بهرامی افتاده است. کارگردان این فیلم، ماجرا را این گونه تعریف می‌کند: "سال گذشته «دشت خاموش» را به سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر دادیم، اما پذیرفته نشد، یعنی اصلاً نمی‌دانم فیلم را دیدند یا نه. درواقع یک نسخه ۱۱۰ دقیقه‌ای آماده کردیم و به دبیرخانه دادیم، ولی گویا این فیلم مدنظرشان نبود."

سینما با مردم معنای اصلی خود را می‌یابد و اداره آن نیز در همین شاکله قابل فهم خواهد بود، پس برای داشتن رابطه‌ای منطقی و مداوم بین سینما و حاکمیت نادیده گرفتن مطالبات مردم عملی بیهوده است که به تدریج شمایلی غیرمردمی از سینمامی سازد.

سوای داوری‌های معمول، اما در واقعیت امر داستان‌های آل‌احمد به‌خصوص در دوره شتابزدگی و شوقمندی‌های اولیه سیاسی به چیزی فراتر از ادبیات حزبی راه نمی‌برند.

در واقع او با آگاهی و ریزبینی به ترسیم جزییات ضروری جهان پرداخته و در ساده‌ترین و خلاصه‌ترین طرح هایش نیز ویژگی خاص اردشیر بودن را بر جای گذاشته است.

نواختن این قطعه ساخت جان کیج، ۱۹ سال پیش آغاز شد. کیج، آهنگساز آمریکایی که در سال ۱۹۹۲ درگذشت، این قطعه را در دهه ۱۹۸۰ نوشت. نام این قطعه موسیقی «به آهستگی ممکن» است.

ملاقلی‌پور از کارگردانان سینمای جنگ و اجتماعی ایران بود و توانست با فیلم پرواز در شب، سیمرغ بلورین بهترین فیلم را از جشنواره فیلم فجر دریافت کند.

نقاشی کشیده، نمایشگاه برگزار کرده، فیلم مستند ساخته و در کل هر آنچه فکرش را بکنید، در دنیای هنر انجام داده است. یک زندگی کامل و پربار که باعث شده با آرامش و رضایت درباره سال‌هایی که گذرانده، حرف بزند

فیلم صعود را که ساخت، دست به کاری زد که کمتر سابقه دارد. خودش برای فیلمش نقد نوشت و بعد از آن هم یک فاصله ۱۰ ساله بین فیلم‌سازی‌اش انداخت تا به موفقیتی برسد که به قول خودش با هم‌زمانی دوره اصلاحات و قرمز اتفاق افتاد.